ေဒါက္တာမမ

ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္က သံပန္းတံခါးကို လူပ္ကိုင္ရင္း အိမ္ထဲသို႔လွမ္းေခၚလိုက္သည္။ 'စုစုေရ...စုစု' 'ရွင္၊ လာပါၿပီအန္တီသြယ္' ေၿပာသံႏွင္႔အတူ အသက္၁၃ႏွစ္ခန္႔ မိန္းခေလးတဦးအိမ္ေရွ႔သို႔ ေၿပးထြက္လာသည္။ 'ဘာလုပ္ေနလဲ စုစု' 'မီးပူတိုက္ေနတာပါ အန္တီသြယ္' မိန္းကေလးက ရုိေသစြာၿပန္ေၿဖရင္း တံခါးေသာ႔ကိုဖြင္႔ေပးလိုက္ေလသည္။ ေဒါက္ၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္က လက္ဆြဲအိတ္ကို ဆြဲလွ်က္သူ႔အခန္းတြင္းသို႔ ဝင္သြားေလရာ စုစုလည္းတံခါးကိုပိတ္၍ ေသာ႔ခတ္ကာ အိမ္အတြင္းဖက္သို႔ ဝင္သြားေလသည္။ ထိုအခိုက္.. 'ကလင္..ကလင္..ကလင္' တယ္လီဖုန္းၿမည္သံေၾကာင္႔ အခန္းထဲမွ ေဒါက္တာၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္ေၿပးထြက္လာၿပီး ဖံုးကိုေကာက္ကိုင္လိုက္ေလသည္။ 'ဟဲလို ..ေၿပာပါရွင္' ညင္သာစြာေမးလိုက္သည္၊ ေနာက္ေတာ႔မွ ၿပံဳးရႊင္စြာၿဖင္႔ 'ေအာ္.. ကိုလတ္လား .. ေၿပာေလ' ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္က ေၿပာလိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ခဏၾကာတိတ္ဆိတ္သြားၿပီးမွ 'အဟင္းဟင္း .. ဟင္း..ဟင္..ကိုလတ္ရယ္..' ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္၏ ရယ္သံလြင္လြင္ေလးမွာ အခန္းတခန္းလုံး ပ်႔ံႏွံသြားေလသည္။ ဧည္႔ခန္းဆီမွာ သာယာေသာ နာရီသံ ၉ခ်က္ႏွင္႔အတူ ညသည္လည္းပို၍တိတ္ဆိတ္သြားေလသည္။ ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္မွာ ဆရာဝန္မတေယာက္ၿဖစ္သည္။ၿမိဳ႔ထဲမွာ ဒုတိယတိုက္ခန္းတခန္းတြင္ေနထိုင္၍ သူမႏွင္႔အတူအသက္၆ဝ ခန္႔ အေဒၚတေယာက္ ႏွင္႔ ၄ႏွစ္အရြယ္သားေလးတဦးအၿပင္ စုစုဆိုေသာ အိမ္ေဖၚမေလး တေယာက္တို႔ပါရွိေလသည္။ သူမ၏ခင္ပြန္းမွာ ကိုရဲၿမင္႔ဆိုသူၿဖစ္၍ လြန္ခဲ႔ေသာ ၂ ႏွစ္ေလာက္ကမွ အီမ္တြင္းေရးၿပသာနာမ်ားေၾကာင္႔ သူတို႔အိမ္ေထာင္ေရးမွာ ၿပတ္စဲခဲ႔ၾကသည္။ ကိုရဲၿမင္႔က ေယာက္်ားေလးမ်ားႏွင္႔ အေရာတဝင္ေနေသာ ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္အား တဖက္သပ္လမ္းခြဲခဲ႔ေလသည္။ ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္မွာ ၿမိဳ႔ၿပင္ရပ္ကြက္တခုတြင္ ညေနပိုင္းေဆးခန္းဖြင္႔၍ ညစဥ္ ၉နာရီ ခန္႔တြင္မွ အီမ္သို႔ၿပန္၍ အနားယူရသည္။လိမ္မာေရးၿခားရွိေသာအိမ္ေဖၚမေလး စုစုေၾကာင္႔သာ ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္မွာ သက္သာရာ ရ ေနသည္မို႔ စုစုကုိ သူမကခ်စ္လည္းခ်စ္သည္..အလုိလည္းလိုက္သည္။ စုစုကလည္းသေဘာေကာင္းေသာ ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္ကို လိုေလေသးမရွိေအာင္ ၿပဳစုလုပ္ကိုင္ေပးေလသည္။ တကယ္ေတာ႔ ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္မွာ အသက္ ၂၈ ႏွစ္ခန္႔သာရွိေသးသည္မို႔ အရြယ္ကလည္းေကာင္းတုန္း အစိုေၿပဆုံးအရြယ္ ၿဖစ္ေနသည္။နဂိုကမွ ၿဖဴဝင္းေသာ အသားအေရေၾကာင္႔ စိုစိုေၿပေၿပ တစ္တစ္ရစ္ရစ္ရွိ႔ရသည္႔အထဲ ဖြင္႔ကားမို႔ေမာက္၍ လွပေသာ ကိုယ္လံုးေၾကာင္႔ ေယာက်္ားသားမ်ား အဖို႔ ေငးေမာ၍ ၾကည္႔ရူ႔ရေလာက္ေပသည္။ ေၿဖာင္႔စင္းေသာ ေပါင္တံမ်ားက ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္၏အလွကို ကူညီပ႔ံပိုးေပးသေယာင္ေယာင္ ရွိေနသလို ၿဖဴဝင္းၿပည္႔ၿဖိဳးေသာ လက္ေမာင္းေဖြးေဖြးမ်ားကလဲ သူမကိုပို၍ လွပေစသည္ဟုဆိုလွ်င္မမွားႏိုင္ပါေပ။ ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္မွာ အေၿပာအဆို အမူအရာ ကစ၍ ခ်ိဳသာပါသည္။ဆက္ဆံေရး ေၿပၿပစ္၍ ေဖၚေဖၚေရြေရြ ရွိတတ္သည္။ သို႔ေသာ္ အားနည္းခ်က္တခုကားရွိသည္။ ယင္းကား အၿခားမဟုတ္၊ ဆန္႔က်င္ဘက္ လိင္ေယာက်္ားမ်ား အေပၚ ေရာေရာေႏွာေႏွာ ဆက္ဆံတတ္ၿခင္း ပင္ၿဖစ္သည္။ ရုိးရိုးႏွင္႔ ရုင္းရုင္းေၿပာရပါမူ ထိုသို႔ေရာေရာဆက္ဆံတတ္ၿခင္းထက္ ကာမခံစားမူအရသာကို မက္မက္ေမာေမာ လုိလားခံစားတတ္ပါသည္ဆိုလွ်င္ ပိုမွန္ေပလိမ္႔မည္ ၿဖစ္ပါသည္။ ထိုသို႔ခံစားမူေၾကာင္႔ပိုလွသည္လား..လွလြန္းေသာေၾကာင္႔ ထိုသို႔ခံစားသည္လားေတာ႔ သူမမွ လြဲ၍ မည္သူမွသိႏိုင္မည္မဟုတ္ပါေခ်။ xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx ယေန႔မိုးလင္းကထဲက အိမ္ကထြက္၍ေဆးရုံသြား၊ေန႔ခင္းဖက္ စိန္ဂ်ြန္းေစ်းတြင္ေဆးသြားဝယ္၊ညေနၿပန္ေတာ႔ ေဆးခန္းဖြင္႔ႏွင္႔ ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္မွာ တေန႔လံုးပင္မနားရေအာင္ရွိေလသည္။ အၿပင္ဘက္တြင္ ေလေၿပရူးက တသုန္သုန္တိုက္ခတ္လာသည္။ယခုမွပင္ လူနာက စဲသြားေတာ႔သည္။ ၈နာရီခြဲၿပီမို႔ တန္းေပၚမွ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါကို ဆြဲယူရင္း ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္က ေၿပာလိုက္သည္။ 'ကိုတူး..၈နာရီခြဲၿပီ၊အားလံုး သိမ္းလိုက္ေတာ႔ေနာ္' 'ဟုတ္ကဲ႔ မမ' ကိုတူးက ၿပန္ေၿဖရင္း ေဆးပုလင္းမ်ားကို နံရံကပ္ဘီဒိုထဲထည္႔လိုက္သည္။ ထိုေနာက္ စားပြဲေပၚမွ စာရြက္မ်ား၊ ပစၥည္းပစၥယ မ်ားကိုအားလုံး သိမ္းဆည္း၍ အတန္ၾကာေသာ အခါမွ 'အားလံုး ၿပီးၿပီ မမ' 'ေအး ေအး တံခါးေတြ ပိတ္ထားေနာ္' ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္က ေၿပာေၿပာဆိုဆို လက္ဆြဲအိတ္ကိုယူ၍ အခန္းအၿပင္ဖက္သို႔ ထြက္လိုက္သည္။ကိုတူးလည္း ဘီဒိုမ်ားကိုပိတ္၍ အခန္းအၿပင္သို႔ ထြက္လာကာ 'ၿပီးၿပီ မမ .. ေသာ႔ပိတ္လိုက္ေတာ႔မယ္ေနာ္' 'ေအး ေအး' ေဆးခန္း ေသာ႔ပိတ္ၿပီးသည္ႏွင္႔ ႏွစ္ေယာက္သား ကားမွတ္တိုင္ရွိရာဖက္သို႔ လမ္းေလွ်ာက္ လာခဲ႔ၾကေလသည္။ ---------------------------------------- အိမ္သို႔ၿပန္ေရာက္သည္ႏွင္႔ သားငယ္က ဆီးၾကိဳလာသည္။ သားငယ္ကို ခ်စ္စႏိုး ယုယစြာၿဖင္႔ ေပြ႔ဖက္ရင္း 'ၾကီးၾကီး မေတြ႔ပါလား စုစု ' စုစု ကိုလွမ္းေမးလိုက္သည္။ 'ဖြားဖြားၾကီး ေစာေစာကပဲ အိပ္ရာဝင္ သြားတယ္ အန္တီသြယ္' ေၿပာေၿပာဆိုဆို စုစုက စာအိတ္ေလးတအိတ္ကို လွမ္းေပးလိုက္သည္။ ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္က စာအိတ္ကို ဆြဲယူ၍ၾကည္႔လိုက္မိသည္။ ၿပီးမွ 'ဘာမွာ သြားေသးလဲ စုစု ' 'တၿခားေတာ႔ ဘာမွမမွာမသြားဘူး ။ အန္တီသြယ္ လာရင္ဆက္ဆက္ေပးေပးပါ လို႔ေတာ႔ေၿပာသြားတယ္' ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္ ေခါင္းကို တဆပ္ဆပ္ညိမ္႔မိသည္။ ေနာက္ေတာ႔ ဆက္တီခံုေပၚ ထိုင္ခ်လိုက္ရင္း စာအိတ္ကို ဖြင္႔ေဖါက္လိုက္သည္။ စာကို အစမွအဆံုးဖတ္ၿပီးသည္ႏွင္႔ ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္ ထိုင္႔ရာမွ ထလွ်က္ အခန္းတြင္းသို႔ ဝင္သြားေလေတာ႔သည္။ အၿပင္ဖက္တြင္ ေမွာင္မိုက္၍တိတ္ဆိတ္ေနၿပီ။ ဆယ္နာရီခြဲသည္ အထိ အိမ္ေရု႔ဧည္႔ခန္းတြင္ ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္တေယာက္ထဲ ထိုင္းရင္းစာဖတ္ေနမိသည္။ ထိုစဥ္ 'ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္' ညင္သာေသာ တံခါးေခါက္သံက ခပ္ခပ္ေပၚထြက္လာသည္။ ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္က ေၿဖးညွင္းစြာ လွမ္းလွ်က္ တံခါးေပါက္မွန္ေပါက္ေလးမွ အၿပင္သို႔ ေခ်ာင္းၾကည္႔လိုက္သည္။ၿပီးမွ တံခါးကိုဆြဲဖြင္႔ေပးလိုက္ရာ ႏူတ္ဆက္ေသာ အၿပံဳးၿဖင္႔ ကိုလတ္က စကားစလာသည္။ 'ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္ မအိပ္ေသးဘူးလား' ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္က မ်က္ႏွာကိုၿပံဳးလွ်က္ ေခါင္းကို တခ်က္မွ်ခါရမ္းလိုက္ရာ ဧည္႔ခန္းမီးဝါဝါေအာက္ဝယ္ သူမ၏နက္ေမွာင္ေသာ ဆံစေလးမ်ားက ပ်ံဝဲသြားေလသည္။ ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္က ကိုလတ္လက္ေမာင္း တဖက္ကို ကႏြဲ႔ကရ လွမ္းဆြဲၿပီး အိမ္ခန္းတြင္းသို႔ေခၚကာ တံခါးဂ်က္ကို ၿပန္ပိတ္လိုက္ေလသည္။ မၾကာမွီပင္ အိမ္ေရု႔ဧည္႔ခန္းမီးကိုပိတ္လွ်က္ သူမ၏အိပ္ခန္းထဲသို႔ ဝင္ခဲ႔ၾကေလသည္။ အခန္းထဲသို႔ေရာက္သည္ႏွင္႔ ကိုလတ္ကလက္ထဲမွ စကၠဴအိတ္ႏွင္႔ထည္႔လာေသာ ပစၥည္းမ်ားကို ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္ထံ လွမ္းေပးလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္အိပ္ထဲမွ အထုပ္မ်ားကို ခ်ေနသည္႔ သူမ၏ေၿပၿပစ္ႏုရြေသာ ကိုယ္လံုးအား စူးစူးရဲရဲ ေငးၾကည္႔ေနမိေလသည္။ တကယ္ေတာ႔ ကိုလတ္လဲ ေဒါက္တာတေယာက္ၿဖစ္ပါသည္။ နာမည္အရင္းကေတာ႔ ေက်ာ္လတ္ၿဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ႏွစ္က ေဆးခန္းတခုတြင္ရင္းႏွီးခဲ႔ၾကသည္။ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္ႏွင္႔ ကိုရဲၿမင္႔တို႔ လင္မယားကြဲခဲ႔ၾကၿပီးေနာက္ တၿဖည္းၿဖည္းႏွင္႔ ရင္းႏွီးမူမွ အလိုဆႏၵေနာက္သို႔လိုက္ခဲ႔ၾကသည္။ ရမက္ၾကီးပံုခ်င္း တူညီေသာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အဖို႔ တဒဂၤတခဏ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနသည္ကေတာ႔ အမွန္ပင္။ ကိုလတ္က ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ေခြရစ္ေနေသာ ဆံပင္လူိင္းတို႔ၾကားမွ မ်က္ဝန္းနက္ႏွင္႔ သြယ္ဝိုင္းေသာ မ်က္ႏွာ၏အလွကို ေစ႔ေစ႔ၾကည္႔ေနမိသည္။ 'ေရာ႔ ကိုလတ္' ရုတ္တရက္ ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္ေပးေသာ ဝိုင္ဖန္ခြက္ကို လွမ္းယူျပီး တငံုေမာ႔ကာ စားပြဲေပၚျပန္တင္လိုက္သည္။ျပီးေနာက္ သူမ၏လက္ေမာင္းတစ္တစ္ကို လွမ္းဆြဲရင္း 'ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္ ... ကိုလတ္ကို သတိမရဘူးလားဟင္' ကိုလတ္အေမးကို ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္က ျပံဳးရင္း သူမလက္ညိွးကို ပါးစပ္နားကပ္ရင္း 'ရူး..တိုးတိုး' ဟုေျပာလိုက္ေလသည္။ ထိုအခါ အားမလိုအားမရျဖစ္လာေသာ ကိုလတ္က ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္ လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း ရင္ခြင္ထဲသို႔ဆြဲသြင္းလိုက္ရာသူမကလည္း အလိုက္သင္႔ေလးပါသြားျပီး ကိုယ္လတ္ပခံုး ကိုဖက္ထားမိေလသည္။ ခဏမွ် ဖက္ထားရင္း ကိုလတ္က ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ႏူတ္ခမ္းနီတြဲတြဲေလးအား ဖမ္း၍ အမွတ္မထင္စုပ္ငံုလိုက္ရာ 'အင္႔' အသံတခ်က္သာေပၚလာျပီး ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ ကိုလတ္ရင္ခြင္ထဲသို႔ေပ်ာ႔ေခြသြားသည္။ ကိုလတ္က မလြတ္စုပ္ထားရင္း သူမ၏ကိုယ္ေပၚရွိညဝတ္အက်ၤီပါးပါးေလးမွ ၾကယ္သီးမ်ားအား တလံုးခ်င္း ျဖဳတ္ေပးလိုက္ေလသည္။ ေနာက္ေတာ႔ ႏွစ္ဦးသား ကုတင္ေပၚသို႔ထိုင္ခ်ျပီး တေယာက္ႏွင္႔တေယာက္ အဝတ္အစားမ်ားကို ခ်ြတ္ေပးလိုက္ၾကသည္။ ေနာက္ဆံုး ပက္လက္ကေလးျဖစ္ေနသည္႔ ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္ ကိုယ္ေပၚမွ ေနာက္ဆံုးက်န္ရွိေနေသာ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီျဖဴျဖဴေလးကို ကိုလတ္ကအသာကေလး ဆြဲယူခြၽတ္ေပးလိုက္ေလသည္။ အခုေတာ႔ ကိုလတ္ေရာ၊ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္ေရာ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကိုယ္ေပၚတြင္ ဘာမွ်မရွိေတာ႔။ အခန္းေထာင္႔ စားပြဲမွ ညအိပ္မီးလံုး အလင္းေရာင္ျပာျပာေလးက ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္တကိုယ္လံုးအား အရွိကိုအရွိအတိုင္း ေဖၚျပေနေလသည္။ ျဖဴေဖြးေနေသာ ကိုယ္လံုးေပၚမွ အဝင္းသားျမင္ေနရေသာ ႏို႔ၾကီးႏွစ္လံုးမွာ တင္းေနသည္။ေပါင္လံုးတစ္တစ္ၾကီးႏွစ္ခုၾကားမွ ေမာက္ၾကြေနေသာ ဆီးခံုေဖါင္းေဖါင္းၾကီးမွာ မဲနက္ေသာအေမႊးမ်ားျဖင္႔အုပ္လွ်က္ အေတာ္ပင္အသဲယားခ်င္စရာ ေကာင္းေနေတာ႔သည္။ ကိုလတ္လည္း အခုေတာ႔စိတ္ကိုဘယ္လိုမွ ထိန္းခ်ဳပ္မႏိုင္ေတာ႔..ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ အိတြဲေသာ ႏူတ္ခမ္းအစံုကို ဆြဲ၍စုပ္ယူလိုက္ရင္း လက္ႏွစ္ဖက္က သူမ၏ေက်ာျပင္ႏုႏုတခုလံုးအား ပြတ္သပ္ရင္းတေျဖးေျဖးခ်င္း ေအာက္ဖက္ကိုေရာက္ရွိသြားသည္။ ေနာက္ေတာ႔ ႏူးအိေသာဖင္ၾကီးႏွစ္လံုးအား အသာအယာပြတ္ေပးရင္း ေပါင္အတြင္းသားၾကားထဲသို႔ လက္ခလယ္ျဖင္႔ မသိမသာပြတ္ဆြဲလိုက္ရာ ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ တအင္းအင္းညည္းလွ်က္ ေပါင္ေဖြးေဖြးၾကီးတလံုးအား မသိမသာ မ၍ ေပးလိုက္ေလသည္။ ကိုလတ္၏လက္ျဖင္႔ အပြတ္ခံေနရေသာ ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသားတေလွ်ာက္တြင္ အရည္မ်ားစိမ္႔က်လာေလသည္။ ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္ကလည္း ကိုလတ္၏ေက်ာျပင္ကို တင္းေနေအာင္ဖက္ထားရင္း တကိုယ္လံုး တဆတ္ဆတ္ တုန္လာသည္။ ေနာက္ေတာ႔ သူမ၏ဗိုက္သားျပင္တြင္ ထိုးကပ္ေနေသာ ကိုလတ္၏လီးၾကီးကို ရုတ္တရက္လွမ္းကိုင္လိုက္သည္။ မာေက်ာေတာင္႔တင္းေနေသာ လီးၾကီးအား သြယ္လွ်လွ်လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင္႔ ဆုပ္ကိုင္ထားရင္းမွ မို႔ေဖါင္းေနေသာ သူမ၏ဆီးခဳံဆီသို႔ ကပ္ေပးလိုက္သည္။ ကိုလတ္က တေစာင္းလွဲေနရာမွ သူမ၏ကိုယ္လံုးေပၚတက္ခြလိုက္ျပီး လည္တံစင္းစင္းေလးအား ငံုစုပ္လိုက္ရာ.. 'အား...ကိုလတ္ရယ္...အို..' တိုးညွင္းစြာ ေရရြတ္ရင္း ကိုလတ္၏ေက်ာျပင္အား အတင္းပင္ဖက္တြယ္ထားလိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမ၏ေပါင္လံုးေဖြးေဖြးၾကီးႏွစ္လံုးအား ခပ္ကားကားလုပ္လိုက္ရင္း ကိုလတ္၏ လီးေတာင္ေတာင္ၾကီးကိုဆုပ္ကိုင္လွ်က္ ေစာက္ရည္မ်ား ရြဲနစ္ေနေသာ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္အဝ သို႔ေတ႔ေပးလိုက္ေလသည္။ ကိုလတ္ကသူ၏ လီးၾကီးကို အထဲမသြင္းေသးဘဲနီရဲေနေသာ ဒစ္ဖူးၾကီးျဖင္႔ ေစာက္ပတ္ႏူတ္ခမ္းသားမ်ားကို ပြတ္ဆြဲေပးရင္း ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ႏို႔ၾကီးအားစုပ္ယူလိုက္ေလသည္။ 'အား ..အား...ဟင္း..ဟင္း..' ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္ မွာတကုိယ္လံုးေကာ႔ပ်ံတက္လာသည္။ ကိုလတ္လက္တဖက္က ႏို႔တလံုးကုိဆုပ္ညွစ္နယ္ရင္း ႏို႔သီးေလးကိုလွ်ာဖ်ားျဖင္႔ တို႔ထိေပးေနျပန္သည္။ ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ မေနႏိုင္ေတာ႔ျပီမို႔ ဖင္ျဖဴၾကီးႏွစ္လံုးကိုျဖဲလွ်က္ ကိုလတ္၏ခါးေပၚသို႔ ေပါင္ကိုခ်ိတ္တင္လိုက္ျပီး ေအာက္မွေကာ႔ေပးလိုက္ေလရာ ကိုလတ္၏လီးထိပ္ဖူးၾကီးမွာ သူမ၏အတြင္းသို႔ တထစ္ခန္႔ဝင္သြားေလသည္။ 'အား..ကိုလတ္ရယ္..မသြယ္မေနတတ္ေတာ႔ဘူး.. အို...ယားလာျပီ' ကိုလတ္လည္းမေနသာေတာ႔။ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင္႔ သူမ၏ဖင္ၾကီးႏွစ္လံုးအား ဆုပ္ကိုင္ရင္း သူ၏လီးတန္ၾကီးကိုဆြဲ၍ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးအတြင္းသို႔ အသာအယာဖိကပ္၍ ထိုးသြင္းလိုက္ေလသည္။ ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ ပါးစပ္ကေလး ဟလွ်က္တခ်က္မွ်ေကာ႔တက္သြားျပီး ေခါင္းရင္းဖက္မွ ေခါင္းအံုးအား လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင္႔ တင္းၾကပ္စြာဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္။ ကိုလတ္က သူ၏လီးတံၾကီးအား တခ်က္ခ်င္း အသာအယာပင္ အဆံုးထိေအာင္ထိုးထည္႔လိုက္တိုင္း ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္ ႏူတ္ဖ်ားမွ တ အင္းအင္း ညီးညဴသံက အဆက္မျပတ္ေပၚလာေလသည္။ ကိုလတ္၏ မာေက်ာ ေတာင္႔တင္းလွေသာ လီးၾကီးကလည္း သူမ၏ေတာင္တက္ျပဴးထြက္ေနေသာ ေစာက္စိအား မထိတထိပြတ္ဆြဲေနသည္မို႔ ေဖၚမျပႏိုင္ေသာ ရသာထူးကိုႏွစ္ေယာက္သား ခံစားေနၾကေလသည္။ 'ျဗြတ္ ျဗြတ္....အင္း အင္း အား..အာ...' ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ျဖဴေဖြးတင္းကားေနေသာ ဖင္ၾကီးႏွစ္လံုးအား ဆုပ္မရင္း အခ်က္ေလးဆယ္ခန္႔ မွန္မွန္လိုးေပးလိုက္ရာ ..ကိုလတ္က လီၾကီးေဆာင္႔အထည္႔ ..သူမကလည္း ေစာက္ပတ္အတြင္းႏူတ္ခမ္းသားမ်ားျဖင္႔ လီးၾကီးအား စုပ္ညွစ္လိုက္ျဖင္႔တက္ညီညီစခန္းသြားရင္း ကာမအရသာကို အားရပါးရခံစားေနၾကေလသည္။ 'အိုး..အား..ကိုလတ္..မသြယ္ျပီးေတာ႔မယ္..နာနာေလး ေဆာင္႔လိုးေပးစမ္းပါ....မေနႏိုင္ေတာ႔ဘူး...ဟင္း..ဟင္း..' ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ တဏွာသံျဖင္႔ ခပ္ႏြဲ႔ႏဲြ႔ညည္းသံ အဆံုးမွာ ကိုလတ္လီးထိပ္ၾကီးမွာ ပူကနဲျဖစ္သြားျပီး သုတ္ေရ ပူပူမ်ားကို ပ်စ္ကနဲနဲ ပ်စ္ကနဲ ပန္းထုတ္ရင္း လီးၾကီးကို ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ေစာက္ဖုတ္တဆံုးထိုးထည္႔ကာ ဆန္႔ငင္ဆန္႔ငင္ျဖင္႔ သူမ၏ကိုယ္ေပၚသို႔ စိုက္က်သြားေလေတာ့သည္ ။ ။

ေဆးခန္းထဲတြင္ လူရွင္းစျပဳျပီျဖစ္သည္။ အခုမွ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ႏွင္႔ ကိုတူးတို႔စကားေအးေအးေဆးေဆးေျပာျဖစ္ ၾကေတာ႔သည္။ ကိုတူးက အကၤ် ီၾကည္ျပာေရာင္လက္တိုႏွင္႔ ပိုးေပ်ာ႔ေပ်ာ႔ထမီအျပာရင္႔ေရာင္ဝတ္ထားေသာ ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္ကို ခပ္ေငးေငးေလးၾကည္႔ေနမိသည္။ လက္ေမာင္းသားျဖဴကစ္ကစ္ ႏွစ္ဖက္မွာ မီးေရာင္ျဖဴျဖဴေအာက္တြင္ ျဖိဳးလက္ေနသည္။ တင္ပါးကားကားစြင္႔စြင္႔ၾကီးေပၚမွ အတြင္းခံပင္တီ အရာေလးကို ပိုးေပ်ာ႔ထမီေအာက္တြင္ ခပ္ထင္းထင္းတခ်က္တခ်က္ ျမင္ေနရသည္က အသဲယားစရာ... ကိုတူး၏ အာေခါင္မ်ားကိုေျခာက္ေသြ႔သြားေစသည္။ 'ကိုတူး..ဒီေန႔အိမ္ျပန္ရင္ မမသြယ္န႔ဲတခါထဲ လိုက္ျပန္ကြာ' နံရံဖက္ကိုေက်ာေပးရပ္ရင္း ေဆးပုလင္းကိုေရြးေနေသာ မမသြယ္က ရုတ္တရက္လွည္႔ေျပာလိုက္သျဖင္႔ မမသြယ္တင္သားၾကီးကို တပ္တပ္မက္မက္ေငး ေနေသာ ကိုတူး အားတံု႔အားနာျဖင္႔ သူခိုးလူမိသလို မ်က္ႏွာ အိုးတိုးအမ္းတမ္းျဖစ္သြားသည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္က သတိျပဳမိေပမဲ႔ လူၾကီးပီပီ မသိဟန္ေဆာင္လိုက္သည္။ 'ဘာျဖစ္လို႔လဲ မမ' 'ေအးကြာ..ဘယ္က ကေလကေခ်ေတြမွန္း မသိပါဘူး..မမကိုလိုက္ေနာက္လို႔..ဟိုေျပာ ဒီေျပာနဲ႔' 'ဘယ္ကေကာင္ေတြလဲ မမ..' 'မသိပါဘူးကြာ..မေန႔က ကားေပၚ အထိေတာင္လိုက္လာေသးတယ္...ကားေပၚ မွာ လဲ မမေနာက္က ကပ္ရပ္ျပီး..ဟိုတိုး ဒီတိုး နဲ႔..သိပ္ရြံဖို႔ေကာင္းတာပဲ' 'ေတာက္..ေတာ္ေတာ္လူပါးဝတဲ႔ေကာင္ေတြ..ေတြ႔မယ္' .. ကိုတူးက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ရင္း ၾကံဳးဝါးလိုက္သည္။ 'ေအာင္မယ္..ေဒါသကလည္းၾကီးပ၊ ..ဒါပဲေနာ္..ဒီလိုေကာင္ေတြနဲ႕ ဖက္ျပိဳင္ျပီး ထိုးလားၾကိတ္လား သြားလုပ္မေနနဲ႔အံုး' ေျပာမိျပီးမွ မွားသြားသလုိ ေနာင္တရမိသြားသည္။ ကိုတူး၏ လက္ရဲဇက္ရဲသတၳိကို ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္သိသည္ေလ... ေဒါသထြက္ေနေသာကိုတူးက ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ျပန္ေခ်ာ႔ေမာ႔ရသည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ေရွ႔မွာမို႔ ကိုတူးျငိမ္ေနလိုက္သည္။ စိတ္ထဲကေတာ႔ မေက်နပ္။ ဒီလိုႏွင္႔ေဆးခန္းပိတ္ခ်ိန္ေရာက္ခဲ႔သည္။ ကားမွတ္တိုင္ဆီ ႏွစ္ေယာက္အတူတူေလွ်ာက္လာရသည္ကို ကိုတူး ၾကည္ႏူးေနမိသည္။ ရပ္ကြက္လမ္းမီးေတြက က်ိဳးတိုးက်ဲတဲ...လေရာင္ရွိေပလို႔သာေတာ္ေတာ႔သည္။ လေရာင္ေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔ေအာက္တြင္ ယွဥ္တြဲလမ္းေလွ်ာက္လာရသည္က ကိုတူးရင္ကို တလွပ္လွပ္ႏွင္႔ လိူက္ဖိုေမာေစသည္။ ခပ္လွမ္းလွမ္းတဲအိမ္ေလးဆီက သဲ႔သဲ႔ေလးပ်႔ံလြင္႔လာေသာ အခ်စ္ေတးညည္းသံေလးကလည္း တစိမ္႔စိမ္႔ႏွင္႔ ႏွလံုးသားကိုမထိတထိကလိေနသလိုလို..မမသြက္ကိုယ္သင္းနံေ လးကလည္းလမ္းေဘးျခံစည္းရုိးမ်ားမွ ညေမႊးပန္းေလးမ်ားႏွင္႔ အျပိဳင္ ... ။ ကပ္ျပီးလမ္းေလွ်ာက္ရင္း တခ်က္တခ်က္ မမသြယ္ဖင္သားကားကားၾကီးမ်ားက ကိုတူးႏွင္႔ ထိမိေလတိုင္း တံုတံုအိအိအရသာက ကိုတူးရမက္ေသြးမ်ားကို ထၾကြလာေစသည္။ သံုး ေလး ငါးခါေလာက္ အဲ႔လိုထိမိျပီးေသာ အခါ ကိုတူးပုဆိုးၾကားမွ လီးတန္ၾကီးမွာ နဂါးအေမာက္ေထာင္လာသလို တရူးရူးႏွင္႔ တင္းမာေထာင္တက္လာေလသည္။ ပထမေတာ႔ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖင္႔ ဖံုးဖံုးဖိဖိလုပ္ေသးသည္။ ေနာက္ေတာ႔လဲ မရေတာ႔..လႊတ္ထားလိုက္ရေတာ႔သည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ ကိုတူးအျဖစ္ကို သတိျပဳမိေပမဲ႔လဲ မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္ရင္း စကားကုိ အဆင္မျပတ္ေျပာရင္း ဆက္ေလွ်ာက္ေနရေလသည္။ 'ကိုတူး..ဟိုႏွစ္ေကာင္ကိုေတြ႔လား..သူတို႔ေပါ႔..မမေျပာတာ..ကိုတူ းေရွာင္ႏိုင္ေအာင္လို႔ မမသြယ္ျပထားတာ..ေဝးေဝးေရွာင္ေနာ္' လက္ေမာင္းကို ဆြဲကိုင္လူပ္ရင္းေျပာလိုက္ေသာ မမသြယ္စကားေၾကာင္႔ ကိုတူးသတိဝင္လာျပီး မမသြယ္ျပရာကို လွမ္းၾကည္႔လိုက္သည္။ လမ္းဓါတ္တိုင္ေအာက္မွာ ေဆးလိပ္တဖြားဖြားႏွင္႔ငနာႏွစ္ေကာင္.. ကိုတူးျမင္ဖူးပါသည္..ေဆးခန္းနားမွာ ရစ္သီရစ္သီလုပ္ေနၾကမို႔ သတိျပဳမိေနသည္။ 'ေတြ႔ၾကေသးတာေပါ႔..' ကိုတူးစိတ္ထဲက ၾကံဳးဝါးလိုက္သည္။ ------------------------------------------ ယေန႔ေဒါက္တာ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ေဆးခန္းေရာက္သည္ႏွင္႔ လူနာေတြက စုျပဳံေရာက္ေနသည္မို႔ ဘီဒိုဖြင္႔ရင္းေဆးပုလင္း ယူေနေသာ ကိုတူးေၾကာျပင္ကို လွမ္းၾကည္႔ရင္း အခန္းထဲသို႔တန္းဝင္သြားသည္။ တေယာက္ျပီးတေယာက္ စမ္းသပ္ေဆးေပးေဆးထိုးႏွင္႔ အခ်ိန္က ကုန္မွန္မသိကုန္ သြားသည္။ေဆးခန္းပိတ္ခ်ိန္ေရာက္မွပဲ အေညာင္းေျပအညာေျပ အေၾကာဆန္႔လိုက္ရင္း ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္အခန္းအျပင္သို႔ ထြက္လိုက္သည္။ 'ဟင္..ကိုတူးမ်က္ခံုးက ဘာျဖစ္တာလဲ' ညိုမဲေနေသာ ဒဏ္ရာႏွင္႔ အကြဲရာကို အလန္႔တၾကားၾကည္႔ရင္း ေမးလိုက္သည္။ ကိုတူးက ဘာမွမေျပာပဲ ေဆးပုလင္းမ်ားကို ဆက္သိမ္းေနသည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္က ေရွ႔သို႔တိုး၍ ကိုတူးေခါင္းကို လွမ္းကိုင္ရင္း ေသေသခ်ာခ်ာၾကည္႔လိုက္သည္။ ေသြးအနဲငယ္စို႕ ေနသည္။ 'ကိုတူးဘာျဖစ္တာလဲလို႔ မမေမးေနတာ မေျပာဘူးလား ' 'ေခ်ာ္လဲ တာပါ..မမရာ' 'မဟုတ္ဖူး..မဟုတ္ဖူး..ဒါေခ်ာ္လဲတဲ႔ ဒဏ္ရာမဟုတ္ဖူး..မမကိုမညာနဲ႔' ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ လွစ္ကနဲသတိရလိုက္မိသည္။ 'ကိုေကာင္ေတြနဲ႔ ရန္သြားျဖစ္တယ္ မဟုတ္လား..မမအေသအခ်ာေျပာထားရဲ႔န႔ဲကြာ...မမစကားကိုနားမေထာင္ ဖူး' မွန္ပါသည္။ ဒီေန႔ ခပ္ေစာေစာလာခါ ကားဂိတ္မွာ ေစာင္႔ေနလိုက္သည္။ ဟိုႏွစ္ေကာင္ကို ေတြတာႏွင္႔ ဘာမေျပာညာမေျပာ အတင္းလက္ဦးေအာင္ေဆာ္ထည္႔လိုက္သည္။ အလစ္ခံလိုက္ရသျဖင္႔ ငနာႏွစ္ေကာင္ ေတာ္ေတာ္ အီသြားသည္။ မိမိမွာလည္း အလစ္ဝင္လာေသာ အုတ္က်ိဳးတပဲ႔ကို ကဗ်ာကသီေရွာင္မိလို႔ အေပၚယံေလးသာရွပ္ထိျပီး ကံေကာင္းေထာက္မစြာ မ်က္လံုးႏွင္႔သီသီေလးလြဲခဲ႔သည္။ မမသြယ္အတြက္ျဖစ္ရသည္မို႔ ေက်နပ္အားရမိသည္။ 'လာစမ္း ကိုတူး..လာလာ..'ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္က ကိုတူးလက္ေမာင္းကို ဖမ္းဆြဲရင္း အတြင္းခန္းသို႔ ဝင္ခဲ႔သည္။ လူနာစမ္းကုတင္ေပၚ ထိုင္ခိုင္းရင္း အနာကို ေဆးေၾကာရင္းေဆးထည္႔ေပးလိုက္သည္။ 'မင္းက ေတာ္ေတာ္ခက္တယ္ကြယ္..မမေျပာထားရဲ႔နဲ႔..ကံေကာင္းလို႔..မေတာ္လို႔ မ်က္လံုးထိသြားရင္ ဒုကၡ ' ဂရုဏာေဒါေဒါေျပာေနေသာ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ကို ေအာက္မွ မ်က္ႏွာေလးကို ေမာ႔ေပးရင္း ကိုတူးအသာျငိမ္ေနမိသည္။ 'ဒီဘက္လွည္႔အံုး ' .. ကိုတူးေခါင္းကို နဲနဲလွည္႔လိုက္သည္။ လွည္႔လိုက္ခါမွ မ်က္ႏွာတဲ႔တ႔ဲ ေရွ႔မွာေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ျပည္႔ျဖိဳးေသာ ဝင္းဝင္းေမာက္ေမာက္ႏို႔အံု ႏွစ္လံုးက မ်က္ႏွာႏွင္႔ မထိတထိ ကလူ၏သို႔ ျမွဴ၏သို႔..... ကိုတူးမ်က္လံုးကို ကဗ်ာကရာ စံုပိတ္လိုက္ရသည္။တျဖင္းျဖင္း ႏွစ္ထၾကြလာေသာ ေပါင္ၾကားမွ လိင္တံေၾကာင္႔ စိတ္ကိုတျခားအာရုံလႊဲလိုက္ရသည္...တကယ္ဆိုေတာ႔ေဒါက္တာမမ ကမိမိအလုပ္သခင္ေက်းဇူးရွင္ မဟုတ္ေပပါပဲလား... --------------------------------------------------------- ကိုလတ္ႏွင္႔ မေတြ႔ရသည္မွာ တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ရိွျပီ။ ကိုလတ္ခရီးထြက္သြားသည္ ဟုသာသိရသည္။ ဘယ္ဆီမွန္းေတာ႔မသိ။ တကယ္ေတာ႔ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ ကိုလတ္ကိုတပ္မက္ခ်င္းသာျဖစ္သည္။ ခ်စ္လို႔ တမ္းတလႊမ္းေဆြးရသည္ထက္ ေသြးသားေသာင္းတမူ႔ေၾကာင္႔ သတိရမိသည္ကပိုသည္။ကိုလတ္မရွိ၍ ျပတ္လတ္ေနသျဖင္႔ ရင္ထဲအီသလို ဟာသလိုလို ႏွင္႔ တခုခုကို အလိုမျပည္႔သလို ျဖစ္ေနသည္။ ဟိုေတြးဒီေတြးျဖင္႔ ကိုလတ္လက္ေဆာင္ေပးထားေသာ လက္မွလက္ပတ္နာရီအေကာင္းစားေလးကို ငံု႔ၾကည္႔လိုက္သည္။ ကိုးနာရီထိုးရန္ ဆယ္မိနစ္၊ ေဆးခန္းပိတ္ရန္ အခ်ိန္နီးျပီ။ကိုတူးက အေရွ႔တံခါးခ်ပ္ကို ဆြဲပိတ္လိုက္သည္။ ထိုအခိုက္ ေဝါကနဲ ဆိုင္းမဆင္႔ဗံုမဆင္႔ ရြာခ်လိုက္ေသာ မိုးသံေၾကာင္႔ ကိုတူးကိုလွမ္းေျပာလုိက္သည္။ 'ကိုတူး ..ေဆးခန္းတံခါးေတြ ေသေသခ်ာခ်ာပိတ္ေနာ္' 'ဟုတ္ကဲ႔ မမ' ကိုတူးက ရုိေသစြာျဖင္႔ အေျဖေပးလိုက္သည္။ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္လည္း ထိုင္ရာမွထလွ်က္ ေဘးျပတင္းေပါက္မ်ားကို လိုက္ပိတ္လိုက္သည္။ ဘယ္အခ်ိန္က အညိူးၾကီးေနမွန္း မသိေသာ မိုးက တဝုန္းဝုန္းတဒိုင္းဒိုင္း သဲၾကီးမဲၾကီးရြာခ်လာသည္။ ေလ ပါပါလာသည္မို႔ သစ္ကိုင္းလူပ္သံ တံခါးရြက္လူပ္သံ တို႔က ဆူည႔ံေနသည္။ ကိုတူးလည္း မိုးပက္ေနေသာ အေပါက္ဝမွ တံခါးအားအသာဆြဲပိတ္လိုက္ျပီး အခန္းတြင္းသို႔ ဝင္လာသည္။ 'ဖ်တ္..အင္႔..' မီးျပတ္သြားသံႏွင္႔အတူ အခန္းထဲမွ ထြက္လာေသာ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ႏွင္႔ ကိုတူးတို႔ ဝင္တိုးမိသြားေလသည္။ ' အင္႔' ကနဲျဖစ္သြားေသာ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္အား ကိုတူးက ဖမ္း၍ထိန္းခ်ဳပ္လိုက္မိသည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔က လက္တဖက္ျဖင္႔ ကိုတူးလက္ေမာင္းကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း ခဏမွ်ျငိမ္သြားသည္။ 'ဟင္းဟင္း...မမရင္တုန္ျပီးေခါင္းမူး သလိုလိုပဲ ကိုတူးရယ္..အဲလို မိုးအရမ္းရြာရင္မမသိပ္ေၾကာက္တတ္တာ.. ငယ္ငယ္ထဲက..ဟင္း....' 'ဟင္..က်ေနာ္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ဟင္..မမ' ကိုတူး ပုခုန္းေပၚ ေခါင္းကုိအသာေလးမွီရင္း ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္အသာေလးျငိမ္ေနမိသည္။ မီးမလာရသည္႔ အထဲ အျပင္မွာ မိုးကလဲအရမ္း သဲေနသည္။ ကိုတူးရင္ထဲ ရွိန္းတိန္းရွိန္းတိန္းႏွင္႔ တဒိန္းဒိန္းခုန္လာသည္။ အသက္ ၂ဝေက်ာ္သာရွိေသးျပီး 'မ 'အေတြအၾကံဳမရွိေသးသည္႔ လူပ်ိဳရုိင္းေလးမို႔ရင္ခုန္သံျမန္လာသလို ေပါင္ၾကားမွ လိင္တန္ၾကီးကလည္း တေျဖးေျဖး တင္းတက္လာသည္။ ေနာက္ေတာ႔ ကေယာက္ကတန္းျဖင္႔ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ေက်ာျပင္ျပည္႔ျပည္႔ကို အသာအယာဖက္ထားလိုက္မိေလသည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာလဲ အမွတ္တမဲ႔ကိုတူးရင္ခြင္ထဲမွီေနမိရင္း ေႏြးေထြးေသာ အေတြ႔တမ်ိဳးကို ခံစားမိလာေလသည္။ ႏုငယ္ေသာ ကိုတူး၏ တဒိုင္းဒိုင္းရင္ခုန္သံက ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ စိတ္ကိုလူပ္ရွားလာေစသည္။ ထုိအခိုက္ ကိုတူး၏မ်က္ႏွာက ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ပါးျပင္မို႔မို႔ကို တေျဖးေျဖးထိကပ္လာျပီး နမ္းလိုက္မိသည္။ 'အိ'ု... ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္က ကိုတူူး၏ရင္ခြင္ထဲမွ ရုန္းလိုက္ေသာ္လည္း တင္းၾကပ္ေသာ ကိုတူး၏လက္ထဲမွ မထြက္ႏိုင္ေတာ႔။ 'မမ' ကိုတူး၏ ေခၚ သံတုိုးတိုးေလး ထြက္လာသည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ ဆီမွ ဘာမွ ျပန္ထူးသံ မၾကားရ..မ်က္ႏွာေလးသာ တေျဖးေျဖးေမာ႔လာသည္။ ကိုတူးက ျပတင္းေပါက္မွ တိုးဝင္လာေသာ အလင္းေရာင္ မွိန္မွိန္ေအာက္မွ ခပ္ဝါးဝါး မ်က္ႏွာေလးကို အနီးကပ္ၾကည္႔ရင္း မ်က္ႏွာတခုလံုးအား အငမ္းမရ နမ္းေနေလသည္။ 'ဟာ..ကိုတူးဘာလုပ္တာလဲ..လႊတ္ပါ...မမ မၾကိုဳက္ဖူး..စိတ္ဆိုးမွာေနာ္' ပါးစပ္ကလည္းေျပာ..ကိုတူးလက္မွ လည္းသာသာေလး ရုန္းထြက္ေနေလသည္။ ကိုတူးက ဘာမွမေျပာေတာ႔.. ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ နီေစြးေစြးႏူတ္ခမ္းထူထူ ႏွစ္လႊာကို မိမိႏူတ္ခမ္းျဖင္႔ ဖိကပ္ျပီး အငမ္းမရ စုပ္ယူလိုက္ေလသည္။ 'ဟင္း ဟင္း..'ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ရုန္းအား တေျဖးေျဖးေလွ်ာ႔လာေလသည္။ ကိုတူးကိုခပ္တင္းတင္းျပန္ဖက္ရင္း ကိုတူးႏူတ္ခမ္းကို ျပန္နမ္းစုပ္ေနမိသည္။ တိုမွ်မက မိမိလွ်ာကို ကိုတူးႏူတ္ခမ္းထဲ အတင္းထိုးသြင္းျပီး လွ်ာခ်င္း ကလိေပးေနမိေလသည္။ နကိုကမွ ကာမရမက္ထန္ေသာ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ ကိုတူး၏ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ လူပ်ိဳအေတြ႔ေၾကာင္႔ ေသြးသားမ်ားဆူပြက္ျပီး ' ဟင္းဟင္း...ဟင္းဟင္း 'ႏွင္႔ ေျပာင္းဆန္ေအာင္ ထၾကြလာေလသည္။ ကိုတူးလက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း တေျဖးေျဖးနယ္က်ဳးလာသည္။ ပထမ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ တင္းမွည္႔ေသာ ေရႊရင္အစံုကို အသာေလး ပြတ္ရင္း ရြရြေလး ဆုပ္ကိုင္ျဖွစ္ညွစ္လာသည္။ ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ ကိုတူးလက္မ်ားကို မရုန္းဖယ္ေတာ႔...ကိုတူးကိုသာ တင္းၾကပ္စြာျပန္ဖက္ရင္း ရင္တဆတ္ဆတ္ခုန္လွ်က္ ဘယ္လိုျဖစ္မွန္းမသိေသာ ခံစားမူကို ခံစားရင္း ကိုတူးႏွင္႔ အျပိဳင္ခရီးဆက္ေနမိေလေတာ႔သည္။ ကိုတူးလက္တဖက္က ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ဆဖါရီကုတ္အတြင္းမွတဆင္႔ အက်ၤ ီၾကယ္သီးမ်ားကို တလံုးခ်င္း ျဖဳတ္ခါ ဘရာစီယာအတြင္းမွ ျပည္႔လွ်ံထြက္ေနေသာ ရင္သားေထြးေထြးကို အားရပါးရ ဆုပ္နယ္ေနေလသည္။ 'အင္႔..အင္းအင္း..အိုကြယ္..အား' ေၾကာျပင္ကိုဖက္ထားေသာ အျခားလက္က ဘရာစီယာခ်ိတ္ကို ေထာက္ကနဲျဖဳတ္ခ်လုိက္သျဖင္႔ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ႏို႔ျဖဴျဖဴၾကီး ႏွစ္လံုးမွာ အကာအကြယ္အေႏွာင္အဖြဲ႔မဲ႔စြာ တင္းတင္းကားကားၾကြၾကြၾကီးေပၚ ထြက္လာေလသည္။ ကိုတူးမွာ ေပၚ ထြက္လာေသာႏို႔ၾကီးႏွစ္လံုးကို အားရပါးရ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင္႔ ဆုပ္နယ္ရင္း ေခါင္းကိုငံု႔ကာ ႏို႔အံုၾကီးတလံုးကို ပါးစပ္ျဖင္႔ ငံုစုပ္လိုက္ေလသည္။ အို..ကိုတူးရယ္..ဘယ္လိုလုပ္ေနတာလဲ..အား...ရွက္တယ္ကြာ..ၾကည္႔ပါလား...ကဲလိုက္တာ..ဟင္း.ဟင္...' ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ ရုန္းသလိုမရုန္းသလို လူးလြန္႔ရင္း မသိမသာ ကုတင္ေစာင္းဆီ ေရာက္မွန္းမသိေရာက္သြားေလသည္။ ကိုတူးမွာ ဘယ္ဖက္ႏို႔အံုၾကီးကို ပါးစပ္ျပည္႔ငံုရင္း လွ်ာဖ်ားက ႏို႔သီးနီတာေလးကို ယက္စုပ္ စုပ္လိုက္သျဖင္႔ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ တင္းကနဲ ဖင္ၾကီးေကာ႔တက္သြားေလသည္။ ကိုတူးမွာလည္း တခါမွမၾကံဳဖူးေသးေသာ အေတြ႔ေၾကာင္႔ စမ္းတဝါးဝါး လုပ္မိလုပ္ရာ လုပ္ေနမိေလသည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္က ခပ္ေစာင္းေစာင္း ကုတင္ေပၚ သို႔လွဲက်သြားသည္ႏွင္႔ ကိုတူးကလည္း အလိုက္သင္႔ ထပ္က်သြားေလသည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ေအာက္ႏူတ္ခမ္းတြဲအား စုပ္ယူရင္း ကိုတူးလက္တဖက္က သူမ၏ျပည္႔တင္းေသာ ဗိုက္သားေဖြးေဖြေပၚ သို႔ေရာက္လာေလသည္။ ေနာက္ေတာ႔ ေလ်ာ႔ရဲရဲျဖစ္ေနေသာ ထမီစထဲသို႔ လက္ကိုထိုးထည္႔လိုက္ရာ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ ျဖတ္ကနဲ ေကာ႔တက္သြားေလသည္။ ကိုတူး၏ လက္က မရဲတရဲႏွင္႔ တျဖည္းျဖည္းပြတ္ရင္းပြတ္ရင္း ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ေဖါင္းမို႔ေနေသာ ဆီးခံုေပၚမွ အေမႊးမ်ားကို ထိမိေလေတာ႔သည္။ ကိုတူးအသက္ရူသံ ပို၍ျမန္လာသည္။ လက္က ပြတ္ရင္းသပ္ရင္း ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ကိုယ္လံုးေပၚ ခြ၍ ေျခတေခ်ာင္းတင္ထားေလရာ လံုခ်ည္ထဲမွ လီးက အတင္းပင္ေထာင္ထလွ်က္ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ေပါင္လံုးၾကီးႏွင္႔ ထိေနေလသည္။ ေစာက္ေမႊးမ်ားအား လက္ျဖင္႔ပြတ္သပ္ရင္း ေဖါင္းၾကြေနေသာ ေစာက္ဖုတ္အံုၾကီးအား ကိုတူးလက္ဝါးျဖင္႔ ရုတ္တရက္အုပ္ကိုင္လိုက္ေလရာ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ ႏူတ္ခမ္းႏွစ္လႊာမွ 'ဟင္း..ဟင္း' ႏွင္႔ ခိုျငီးသလို အသံတိုးတိုးေလး ထြက္လာသလို ဖါးဂံုညင္းလိုတင္းကားၾကြေနေသာ ေစာက္ပတ္အံု ႏူတ္ခမ္းသားမ်ားမွာလည္း စိုစိစိုစိျဖစ္လာေလသည္။ 'အို..ကိုတူးရယ္...မလုပ္ပါနဲ႔ကြယ္..လႊတ္ပါေနာ္...' တတြတ္တြတ္ေျပာေနေသာ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ကို ကိုတူးဘာမွ ျပန္ေျပာေတာ႔။ အျပင္ဘက္မွာ မိုးသံက ပို၍ပို၍ က်ယ္လာသည္။ မိုးျခိမ္းသံမ်ား၊ မိုးထစ္ခ်ဳန္းသံမ်ား၊ တလက္လက္ ျဖတ္ကနဲ ျဖတ္ကနဲ လင္းလက္လာေသာ လွ်ပ္စီးမ်ားက အခန္းထဲမွ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ပို၍ရင္ခံုေစသည္။ ယခုေတာ႔ ကာမရမက္ေဇာရွိန္ တရိတ္ရိတ္တက္ေနေသာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဘာကိုမွ် သတိမထားႏိုင္အားၾကေတာ႔ေပ။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ ပိုးတီေကာင္တြန္႔သလို တြန္႔လီမ္ရင္း မိမိေပါင္သားကို မထိတထိလာထိေနေသာ ကိုတူး၏ ေတာင္ေနေသာ လီးတန္ကို မသိမသာ ကိုင္သလိုမကိုင္သလိုႏွင္႔ မရဲတရဲ ဖြဖြေလးအုပ္ကိုင္လိုက္ေလသည္။ ကိုတူးမွာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီဝတ္မထားသျဖင္႔ လီးၾကီးမွာ အေနွာင္အဖြဲ႔မရွိ ရမ္းခ်င္တိုင္း ရမ္းေနေလသည္။ ' အား ...ဟင္း..' ဟူေသာ ျငီးသံ သဲ႔သဲ႔ေလးမ်ားက ႏွစ္ဦးစလံုး ပါးစပ္ဖ်ားမွ တိုးတိုးေလး ထြက္လာေလသည္။ ကိုတူးလက္တဖက္ကလည္း ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ေလ်ာ႔ရဲရဲထမီေပၚ မွ ကားစြင္႔အိေနေသာ ဖင္သားၾကီးကို အားရပါးရဆုပ္နယ္ရင္း လက္ကုိ ထမီၾကားထဲ ထည္႔ကာ အတြင္းခံပင္တီပါးပါးေလးေပၚမွ တခါ ဂ်ံဳနယ္သလို စိတ္တိုင္းက် ဆုပ္နယ္ေနျပန္သည္။ အႏွစ္ႏွစ္အလလက ၾကိတ္ျပီးတဖက္သပ္ ကိုင္ခ်င္ဆုပ္နယ္ခ်င္ေနေသာ မိမိအလုပ္ရွင္ မမလွလွ၏ဖင္ၾကီးအား ယခုမွ အခါခြင္႔ရသျဖင္႔ အေတာမသပ္ႏိုင္ အငန္းမရ စိတ္တိုင္းက် ပယ္ပယ္နယ္နယ္ၾကီး ဆုပ္ကိုင္ျဖစ္ညွစ္ပြတ္သပ္လိုက္ ၊တခ်က္တခ်က္ ဖင္သားႏွစ္ခုအလယ္ၾကားကို လက္ခလည္ျဖင္႔ ခပ္တင္းတင္းထိုးလိုက္ႏွင္႔ စိတ္ထင္တိုင္း ကလိေနမိေလသည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာလဲ ကိုတူးလီးကို ပုဆိုးေပၚ မွ ကိုင္ရသည္ကုိ အားမရသည္႔အလား ပုဆိုးကိုဇပ္ကနဲ ျဖီခ်လိုက္ျပီး ေပၚ ထြက္လာေသာ လီးတန္ထြားထြားၾကီးကို လက္ႏုႏုေလးျဖင္႔ အုပ္ကိုင္လိုက္ရင္း မသိမသာျဖစ္ညွစ္ ဆုပ္ကိုင္လိုက္၊ တခ်က္တခ်က္ အထက္ေအာက္ ဂြင္းတိုက္ေပးလိုက္ ေဂြးဥကိုရြရြေလးပြတ္လိုက္ႏွင္႔ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ထင္တိုင္းၾကဲေနမိေလသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ကာမရမက္ရွိန္မ်ားကလည္း တန္းကနဲထိုးတက္လာေသာ ေႏြလည္အပူခ်ိန္မ်ားလို ရိပ္ကနဲရိပ္ကနဲ ျပသားတိုင္ဆံုးနားထိတက္လာေလသည္။ အျပင္မွာ မိုးေလ ေအးေနေပမဲ႔လည္း ႏွစ္ဦးသား ေဇာေခ်ႊးေလးမ်ားပင္ ပ်ံေနေသး။ တဝက္ကြၽတ္က်ေနေသာ လံုခ်ည္ကို အဆံုးအထိေျဖခ်လိုက္ရင္း ေပါင္ၾကားမွ လီးကလည္း မၾကံဳစဖူး ေတာင္ထေနသည္မို႔ ကိုတူးဘာလုပ္ရမွန္း မသိပဲ ထထိုင္လိုက္ေလသည္။ ေနာက္ေတာ႔ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ၾကယ္သိးမ်ားျပဳတ္ထြက္ေနေသာ ဆဖါရီကုတ္ၾကားမွ ျပဴးထြက္ေနေသာ ႏို႔လံုးလံုးၾကီးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင္႔ ဆုပ္ကိုင္ရင္း ဖိညွစ္ေနမိေလသည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာလည္း မေနတတ္မထိုင္တတ္ျဖစ္လာကာ ေပါင္လံုးတုတ္တုတ္ျဖဴျဖဴၾကီးႏွစ္လံုးကို ကိုတူး၏ေဘးသို႔ မသိမသာျဖဲကားေပးရင္း ဒူးတဖက္ကို ေထာင္ထားမိေလသည္။ ထိုအခိုက္ အငမ္းမရျဖစ္ေနေသာ ကိုတူး၏ေတာင္မတ္ေနေသာ လီးၾကီးက ေရွ႔သို႔တိုးဝင္လာရာ.... ' အို ကိုတူးရယ္...ေတာ္ေတာ္ခက္တယ္ကြယ္...ဒုကၡပါပဲ...' မျငီးသလို ျငီးသလို အသံတိုးတိုးေလးက ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ ႏူတ္ဖ်ားမွ ထြက္လာေလသည္။ ကိုတူးလည္း ႏို႔ၾကီးႏွစ္လံုး အား လက္ျဖင္႔ခပ္တင္းတင္း ေခ်မြဆုပ္နယ္ရင္း လီးတန္ၾကီးကို ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ေပါင္ခြၾကားသို႔ ခပ္ညင္ညင္ေလး ေဆာင္႔ေနမိေလသည္။ ၾကားမွ ထမီႏွင္႔ ပင္တီေလးက ခံေနေသးသျဖင္႔ ထိေစခ်င္ေသာ ေနရာကို လီးႏွင္႔မထိႏိုင္ေသးေပ။ ယားက်ိက်ိႏွင္႔ ရြထလာေသာ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ ကိုတူးအခ်ြတ္ကို မေဆာင္႔ေတာ႔ပဲ ေျပလုေျပခင္ ထမီးေပ်ာ႔ေပ်ာ႔ေလးကို ခြာခ်လိုက္ျပီး ပင္တီအနီပါးပါးေလးကိုလည္း ေပါင္လံုး တစ္တစ္ၾကီးမ်ားတေလွ်ာက္ လိမ္႔ကာလိမ္႔ကာ ခ်ြတ္ခ်လိုက္ေလသည္။ ယခုေတာ႔ ကိုတူးေရာ ၊ သူ႔အလုပ္ရွင္ ဆရာဝန္မ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ေရာ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ကိုယ္လံုးတီး မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း ျဖစ္သြားၾကေပျပီ။ ရမက္လိူင္းထန္ေနေသာ လူသားႏွစ္ဦးမွာ ဘာကိုမွလဲ မျမင္ႏိုင္အားေတာ႔ပါေပ။ တဦးကိုတဦး တင္းၾကပ္စြာဖက္ရင္း အငမ္းမရ နမ္းစုပ္ေနၾကေလသည္။ ကိုတူးက လက္ထဲမွ ႏို႔ၾကီးႏွစ္လံုးအား လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင္႔ ၾကိတ္မႏိုင္ ခဲမရ ေခ်မြဆုပ္နယ္ေနသလို ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ မွာလည္း တအင္းအင္း ညည္းလွ်က္ လက္ထဲမွ လီးတန္ၾကီးကို သူမ၏ ကားထားေသာ ေပါင္ခြၾကားေစာက္ဖုတ္အဝႏုင္႔ ေတ႔ပြတ္ေလး ပြတ္လိုက္ နွင္႔ လူပ္ရွားရင္း ေနာက္ဆံုးေတာ႔ ပီပီျပင္ျပင္ပင္ လီးၾကီးကို ေစာက္ေခါင္း ဝသို႔ဖိျပီး ေကာ႔ေတ႔ ေတ႔ေပးလိုက္ေလသည္။ ေစာက္ဖုတ္၏ ပူေႏြးေသာ အေတြ႔ကို တခါမွမခံစားဖူးေသာ ကိုတူးမွာ ရုတ္တရက္ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိပဲ လီးကုိေကာ႔ထိုး သြင္းလိုက္ရာ ဒစ္ၾကီးမွာ ဒါးအိမ္ထဲဝင္သြားေသာ ဒါးကဲ႔သို႔ ေလွ်ာကနဲ စြပ္ကနဲ ဝင္သြားေလသည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ တခ်က္တြန္႔သြားရင္း ကိုတူူးကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖက္ထားမိလိုက္ေလသည္။ ' ၿဗြတ္ၿဗြတ္... အား.. အား..' ကိုတူးက လူပ်ိဳပီပီ အတင္းပင္ ေဆာင္႔ေပးလိုက္သည္။ လီးမွာ သိပ္မၾကီးလွေသာ္လည္း ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ အေပးအယူေကာင္းမူေၾကာင္႔ ထိေရာက္မူရွိလွသည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္တေယာက္ အေၾကာအျခင္ေတြ အဖ်င္းဖ်င္း စိမ္႔တက္လာသည္။ 'အား..အား...အင္း.. အိုး..အား' 'အို ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္ျပီလဲ မသိဘူးကြယ္..' 'ခဏေလးပါ မမရယ္..က်ေနာ္ မမကို တကယ္ခ်စ္တာ..ဟင္း..' ကိုတူးက ကေယာင္ကတမ္း ေလွ်ာက္ေျပာရင္း ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ပုခံုးတင္းတင္းေလးအား ဆုပ္ကိုင္ရင္း အငမ္းမရ ေဆာင္႔လိုးေပးေနသည္။ အခ်က္၂ဝ၊၃ဝ ခန္႔ ေဆာင္႔ေပးလိုက္ေသာအခါ တေျဖးေျဖးႏွင္႔ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ ဖင္ၾကီးေကာ႔ေကာ႔ တက္လာျပီး ေပါင္လံုး ျဖဴျဖဴၾကီးႏွစ္လံုးကို အတင္းျဖဲအတင္းထိုးႏွင္႔ ဇတ္ဇတ္ ဇတ္ဇတ္ျဖစ္လာသလို ကိုတူးကလည္း လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင္႔ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ခါးသြယ္သြယ္ ေလးကို စံုကိုင္ကာ တအားကုန္ က်ံဳးေဆာင္႔ လိုးထည္႔ေနေလသည္။ 'အား..အင္း..ဟင္း.. အား..' ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ ႏူတ္ခမ္းဖ်ားမွ အသံခပ္က်ယ္က်ယ္ေလး မိုးသံေလသံၾကားကို ထိုးေဖါက္တိုးထြက္လာေလသည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္တေယာက္ အားမရႏုိင္ေတာ႔..ကိုတူးပုခံုးကို ဆြဲကိုင္ရင္း ေအာက္မွ ဖင္ၾကီးႏွစ္လံုးကို ေကာ႔ေကာ႔ေပးခါ တန္ျပန္ေဆာင္႔ေဆာင္႔ တင္ေနေလသည္။ ' အိုး..အား...အား..' ကိုတူးက သူ၏လီးကို အျပင္သို႔ အသာဆြဲထုတ္လိုက္ျပီး တဖန္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ျပန္ေဆာင္႔သြင္းလိုက္ရာ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ အရည္စိုေနေသာ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားမ်ားက ခ်စ္လီးတန္ၾကီးကို စုပ္ရစ္ဆြဲယူလိုက္သျဖင္႔ ကိုတူးတကိုယ္လံုး က်င္တက္သြားေလသည္။ အင္း ကနဲ ေအာ္ ရင္း ကိုတူး ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ဖင္တင္းတင္းၾကီးအား အတင္းပင္ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင္႔ ဖက္ထားမိေလသည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ရင္ထဲမွ ဖိုလိူက္သံမ်ားက အျပင္မွ မိုးျခိမ္းသံ ထက္ပင္ က်ယ္ေလာင္သည္ဟု ထင္ရေလသည္။ ထိုအခိုက္ ကိုတူး၏လီးၾကီးမွာ ပူကနဲ ျဖစ္သြားျပးီ လီးထိပ္မွ လရည္မ်ား ပန္းကနဲ ထြက္သြားေလရာ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ 'ဟင္း' ကနဲ ညည္းညဴလွ်က္ ကိုတူး၏ေက်ာျပင္က်ယ္ၾကီးကို တင္းၾကပ္ေနေအာင္ ဖက္ထားရင္း ေစာက္ဖုတ္အံုၾကီးမွာ တင္းကနဲျဖစ္သြားျပီး ေျခဖ်ားမ်ား ေကာက္ေကြးကာ အေၾကာဆန္႔ငင္ ဆန္႔ငင္ျဖင္႔ တခ်ီျပီးသြားေလေတာ႔သည္။ အျပင္မွ မိုးကလည္း တဝုန္းဝုန္း တဒိုင္းဒိုင္းျဖင္႔ ရြာ ေကာင္းတိုင္း ရြာေနေလသည္။ ထိုနည္းတူ တဒုန္းဒုန္း ခုန္တက္ေနေသာ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ရမက္လိူင္းမ်ားက ကိုတူးရင္ကိုပါကူးစက္ ေစပါေတာ႔သည္။ ဒီညအဖို႔ ဘယ္လိုမွ မစဲႏိုင္ေတာ႔ေသာ ရမက္မိုးမ်ားပါေပ။ ဒီညတင္မဟုတ္..ဘယ္ေတာ႔မွ စဲ ႏိုင္ေတာ႔မည္ မဟုတ္ေသာ ခ်စ္ေသာ ေဒါက္တာမမ ႏွင္႔ ကိုတူးတို႔၏ အခ်စ္ရမက္မိုး ပင္ျဖစ္ေပေတာ႔သည္။

မူလစာေရးသူ -->>လူဆိုးႀကီး(စိတ္အေမာေျပ)