ေန႕စဥ္ဆိုသလို ဦးတင္ဝင္းနဲ႕ ေက်ာ္ေက်ာ္ဝင္းတို႕ အရက္ဝုိင္း ျဖစ္ခဲ႕၏။ တစ္ခါတစ္ရံ အေရာင္းအဝယ္ကိစၥ
အေရးႀကီး၍ ေက်ာ္ေက်ာ္ဝင္း အိမ္ျပန္ညဥ္႕နက္ေသာေန႕မ်ားမွလြဲ၍ သူတို႕ႏွစ္ဦး ဆုံ၍
အရက္ေသာက္ျဖစ္ၾကသည္။
မို႕မို႕ထြန္းကလည္း ညစဥ္ဆိုသလို ဦးတင္ဝင္း၏ အခန္းဘက္သို႕ တီဗီ ဇာတ္လမ္းၾကည္႕ရန္ သြားရင္း
ဦးတင္ဝင္း၏ အလိုးကို ညစဥ္အလိုးခံ၏။ ဦးတင္ဝင္းထံ မသြားမီ ညားကာစ ခ်စ္လင္ ေက်ာ္ေက်ာ္ဝင္း
လိုးသည္ကိုလည္း အလုိးခံခဲ႕ေသးသည္။ ညစဥ္ညတိုင္း ေယာက်္ားႏွစ္ေယာက္ အလုိးကိုခံ၍ မို႕မို႕ထြန္းသည္
ကာမစည္းစိမ္ ခံစားေနသည္မွာ (၁၀) ရက္ခန္႕ပင္ ရွိၿပီျဖစ္သည္။
သူတို႕ႏွစ္ဦး အရက္ဝိုင္းၿပီးလွ်င္ ညစာစားရန္ အတြက္ ကာမအားကိုျဖစ္ေစမည္႕ ဟင္းမ်ား၊ ဓါတ္စာမ်ား၊
စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္မ်ားကို ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ ျဖစ္ေအာင္ စီမံခ်က္ျပဳတ္ ျပင္ဆင္ေကၽြးေမြးရသည္မွာ
မို႕မို႕ထြန္းတစ္ေယာက္ မေမာႏိုင္မပန္းႏိုင္းျဖင့္ ၾကည္ႏူးေနသည္။
လီးႀကီး၍ အလုိးေကာင္းၿပီး အထာကၽြမ္းကာ ဗလေကာင္းသည္႕ ဦးတင္ဝင္းကို မိမိ၏ ခ်စ္လင္ ေက်ာ္ေက်ာ္ဝင္းထက္ ပိုမို စြဲလမ္းျမတ္ႏိုးမိ၏။ ခ်စ္မိ၏။ မနက္အိပ္ရာမွ ထလွ်င္ ေရမိုးခ်ဳိး ျပင္ဆင္ၿပီး ခ်စ္လင္ျဖစ္သူႏွင့္ အျပင္သြားကာ မုန္႕စား၏။
လက္ဘက္ရည္ေသာက္ၾက၏။ ၿပီးလွ်င္ ခ်စ္လင္ျဖစ္သူ ေက်ာ္ေက်ာ္ဝင္းမွာ ကားပြဲစားတန္းသို႕ တစ္ခါတည္း
တန္းသြား၏။ မို႕မို႕ထြန္းမွာ ေဈးသို႕ တစ္ပါတည္း ဆက္သြားကာ ေဈးဝယ္ၿပီး အိမ္ျပန္၍ခ်က္ျပဳတ္ေၾကာ္ေလွာ္၏။
နံနက္စာကို ေက်ာ္ေက်ာ္ဝင္းက ျပန္မစားပါ။ အျပင္တြင္သာ ႀကဳံသလို စား၏။ ညေနျပန္လာမွသာ အိမ္တြင္ညေနစာ စားသည္။
ဒီေန႕လည္း မို႕မို႕ထြန္းတစ္ေယာက္ ေဈးမွျပန္လာၿပီး ခ်က္ျပဳတ္ေၾကာ္ေလွာ္၏။ ၿပီးေတာ့ေရတစ္ခါ ထပ္ခ်ဳိးကာ အလွျပင္ၿပီး အိမ္ေရွ႕တြင္ ထိုင္၍ ကက္ဆက္နားေထာင္ကာ မဂၢဇင္းစာအုပ္ကို
ဖတ္ေနသည္။ မည္မွ်ၾကာသြားသည္ မသိ။ ဗိုက္ဆာလာ၍ နာရီၾကည္႕လိုက္မွ ေန႕လည္ (၁၂) နာရီ ရွိၿပီ
ျဖစ္၍ နံနက္စာ ထည္႕ကာ စားလိုက္သည္။ တစ္ဖက္ခန္းမွ ဦးတင္ဝင္းကေတာ့ ရုံးသြားေနၿပီ ျဖစ္၏။
နံနက္စာ ထမင္းစားၿပီးေနာက္ ေခတၱ ခဏ ထိုင္ေနၿပီး မ်က္လုံးစင္းလာသျဖင့္ အိပ္ခန္းအတြင္းမွ
ေခါင္းအုံးဝင္ယူကာ အိမ္ေရွ႕တြင္ ဖ်ာေလးခင္းၿပီး လဲေလ်ာင္းကာ အိပ္လိုက္၏။
အိမ္ေရွ႕မွ တစ္စုံတစ္ေယာက္က မိမိ၏ အမည္ကို ေခၚသံၾကားမွ ႏိုးလာကာ လူးလဲထထိုင္လိုက္ၿပီး
အိမ္ေရွ႕သို႕ ၾကည္႕လိုက္ရာ မိမိေယာက္်ား၏ အစ္ကိုဝမ္းကြဲေတာ္စပ္သူ ၊ မိမိေယာက္်ားႏွင့္ စပ္တူ
ကားဝယ္ေရာင္းလုပ္ေနသည္႕ ကိုေဇာ္မင္းဆိုသူကို ေတြ႕ရ၍ တံခါးဖြင့္ေပးရန္ ကပ်ာကယာ ထ၍ ထမီကို
ျဖန္႕ဝတ္လိုက္သည္။ အလ်င္စလို ဝတ္လိုက္မႈေၾကာင့္ သူမ၏ ဗိုက္သား ဝင္းဝင္းေလးမွာေစာက္ဖုတ္အေပၚနား ဆီးစပ္ရွိ ေစာက္ေမႊးနက္နက္ေလးမ်ားအထိ ေပၚသြားသည္ကို သတိမထားမိလိုက္ပါ။
ထို႕ျပင္ ရင္ေစ႕ ဘေလာက္စ္အက်ႌေလး၏ အေပၚႏွိပ္က်ယ္သီးေလးျပဳတ္ကာ ရင္သားႏွစ္မႊာ၏
အေပၚပိုင္းမ်ားမွာ ဝင္းစက္စြာ ေပၚေနသည္ကိုလည္း သတိမျပဳမိဘဲ တံခါးသို႕ အလ်င္အျမန္သြား၍
သံဇကာတံခါးကို ဖြင့္ေပးလိုက္သည္။
“ အစ္ကိုႀကီး ဘယ္က လွည္႕လာတာလဲ….”
“ ငါ ..ဟိုဖက္နား ကားလာၾကည္႕ရင္းနဲ႕ လွည္႕ဝင္လာတာ၊ နင့္ေယာက်္ားေတာ့ ငါ အင္းစိန္ဘက္
လႊတ္လိုက္တယ္၊ အျပန္မိုးခ်ဳပ္လိမ္႕မယ္နဲ႕ တူတယ္ ”
“ ဟုတ္ကဲ႕ အစ္ကိုႀကီး၊ ေကာ္ဖီေသာက္ဦးေလ၊ ေဖ်ာ္လိုက္မယ္…”
“ ေကာ္ဖီ မလုပ္နဲ႕ဟာ၊ သံပုရာရည္ ရွိရင္ လုပ္ေပးပါဟာ ”
“ ဟုတ္ကဲ႕….ဟုတ္ကဲ႕ အစ္ကိုႀကီး ”
မို႕မို႕ထြန္းသည္ ပ်ာယာခတ္ေန၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကိုေဇာ္မင္းသည္ သူမ၏ ေယာက်္ားကို
ကားပြဲစားေလာကထဲ ေခၚ၍ ဝင္ေငြေကာင္းၿပီး အလုပ္ကၽြမ္းက်င္ေအာင္ သင္ျပေပး၏။ ၿပီးေတာ့ သူႏွင့္ လည္း
အတူတြဲဖက္၍ ပြဲစားလုပ္ေစ၏။ သူမတို႕ လိုသေလာက္ေငြကိုလည္း အခ်ိန္မေရြး ထုတ္ေပးခဲ႕သည္။
ထို႕ထက္ပို၍ အေရးႀကီးသည္႕အခ်က္ကေတာ့ မို႕မို႕ထြန္းသည္ ေက်ာ္ေက်ာ္ဝင္းႏွင့္ မယူမီက
ရည္းစားတစ္ေယာက္ ထားခဲ႕ဘူးသည္။ မို႕မို႕ထြန္း၏ ေၾကာက္လန္႕၍ လက္သင့္မခံ ျငင္းပယ္မႈေၾကာင့္
ဘာမွေတာ ့မျဖစ္ခဲ႕ပါ။
ဒါေပမယ္႕ တည္းခိုခန္းသို႕ အသြားအျပန္ တကၠစီငွားခဲ႕ရာ ယင္းတကၠစီကားကို ထိုစဥ္က ေမာင္းသူမွာ
ကိုေဇာ္မင္းျဖစ္၏။ မို႕မို႕ထြန္းမွာ ကိုေဇာ္မင္းကို မမွတ္မိ။ ကိုေဇာ္မင္းက သူမ ေက်ာ္ေက်ာ္ဝင္းႏွင့္
အိမ္ေထာင္က်ၿပီး တစ္လခန္႕အၾကာကမွ မူးမူးႏွင့္ ျပန္ေျပာျပ၍ ကိုေဇာ္မင္းမွန္း သိခဲ႕ရျခင္းျဖစ္သည္။
ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း ေျပာရ၍ ေတာ္ေသး၏။ နင့္ေယာက်္ားကို ငါ မေျပာပါဘူး ဟုေတာ့ ကိုေဇာ္မင္းက ေျပာခဲ႕၍
ေတာ္ေသး၏။
အိမ္အတြင္းမွာ သံပုရာရည္ခြက္ေလးကို ကိုင္၍ မို႕မို႕ထြန္း ျပန္ထြက္လာ၏။ သူမ၏ အဝတ္အစားမ်ားကို
ေသသပ္စြာ ျပန္၍ ျပင္ဆင္ၿပီး ဝတ္လာခဲ႕သည္။
“ အစ္ကိုႀကီး သံပုရာရည္ေလး ေသာက္လိုက္ဦး ”
“ ေအး..ေအး… ေက်းဇူးပဲဟာ….”
သံပုရာရည္ခြက္ေလးကို စားပြဲေပၚသို႕ တင္ေပးၿပီး ကိုေဇာ္မင္း၏ ေဘးရွိ ေကာ္ကုလားထိုင္တြင္
မို႕မို႕ထြန္းသည္ ဝင္၍ထိုင္လိုက္၏။ ကိုေဇာ္မင္းထံမွ အရက္နံ႕ရလိုက္၏။ ကိုေဇာ္မင္းမွာ အသက္
(၃၀)ခန္႕ရွိၿပီး အသားညိုညိုႏွင့္ ကုလားဆင္ျဖစ္ၿပီး အရပ္မွာ (၅)ေပ (၆) လက္မေလာက္ရွိသည္။
ကိုယ္လုံးမွာ တုတ္ခုိင္ခိုင္ျဖစ္ၿပီး မ်က္ႏွာေပါက္မွာ ေျပျပစ္၏။ လူရည္သန္႕သည္။ အိမ္ေထာင္မရွိသူလည္း
ျဖစ္သည္။
ကိုေဇာ္မင္းသည္ သံပုရာရည္ခြက္ကို ေကာက္ကိုင္၍ တက်ဳိက္ေသာက္လိုက္၏။ သူ၏အနီးတြင္
ထိုင္ေနေသာ မို႕မို႕ထြန္းထံသို႕လည္း သူ၏အၾကည္႕က ေရာက္ေနသည္။
မို႕မို႕ထြန္းသည္ ပန္းေရာင္ခံေပၚတြင္ အျဖဴပြင့္ေသးေသးေလးမ်ားပါေသာ ထမီတစ္ပတ္ႏြမ္းေလးကို
ဝတ္ထား၏။ လုံခ်ည္ေလး၏ ပါးလႊာမႈေၾကာင့္ သူမ၏ ေပါင္တံတုတ္တုတ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ကားအယ္ေသာ
တင္သားႀကီးမ်ားမွာ တင္းေျပာင္အိစက္ေနသည္ကို အတိုင္းသား ျမင္ေနရသည္။
အေပၚတြင္ ပန္းေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ရင္ေစ႕ဘေလာက္စ္လက္ျပတ္ေလးကို ဝတ္ထားသည္။ အိမ္ေနရင္းျဖစ္၍
ဘာမွ အခုအခံ ပါပုံမရေခ်။ သူမ၏ လုံးဝန္းေသာ ရင္သားႏွစ္မႊာမွာ သိသိသာသာေလး ရွိေနၿပီး
ႏို႕သီးေခါင္းေလးမ်ားမွာလည္း အက်ႌအေပၚမွ ၾကည္႕သည္ပင္ အရာေလးေပးလွ်က္ သိသာထင္ရွားလွ၏။
ဆံပင္ကို ေနာက္တြင္ တစ္ပတ္လွ်ဳိေလး ထုံးထားၿပီး မ်က္ႏွာျပင္ေပၚတြင္ေတာ့ သနပ္ခါး
ပါးကြက္ၾကားေလးမွာ ေခၽြးစိုစိုေၾကာင့္ တစ္ဝက္တစ္ပ်က္သာ ပါးပါးေလး ရွိေနသည္။ အိမ္ေနရင္း
အဝတ္အစားေလးမ်ားျဖင့္ ကပိုကယိုေလး လွေနေသာ မို႕မို႕ထြန္းအား ကိုေဇာ္မင္းက စူးစိုက္၍
တစိမ္႕စိမ္႕ၾကည္႕ေနသည္ကို မို႕မို႕ထြန္းက မသိဟန္ေဆာင္၍ ေခါင္းေလးငုံ႕ကာ ထိုင္ေနသည္။
ေစာေစာက ကိုေဇာ္မင္း အိမ္ေရွ႕ေရာက္လာေတာ့ မို႕မို႕ထြန္းမွာ အိမ္ေရွ႕ဘက္သို႕ ေက်ာေပးၿပီး
တေစာင္းေလးအိပ္ေနသည္။ သူမ၏ လုံးဝန္းကားအယ္ေနေသာ တင္သားႀကီးမွာ အားရဖြယ္ ေတြ႕ျမင္ရၿပီး
ေအာက္ဘက္ပိုင္းရွိ ထမီစေလးမွာ သူမ၏ ေထာင္အိပ္ေနေသာ ေအာက္ဘက္ေျခေထာက္ေပၚတြင္
ေပါင္လယ္ေလာက္ထိ လိပ္တက္ေနၿပီး ေျခသလုံးသား ဝင္းဝင္းမ်ား ႏွင့္ ေပါင္သားျဖဴျဖဴအိအိမ်ားမွာ ျမင္ရသူ
ကိုေဇာ္မင္း၏ ကာမစိတ္မ်ားကို စိန္ေခၚေနသေယာင္ ျဖစ္ေန၏။
တံခါးဝသို႕ အေျပးေလးလာ၍ တံခါးဖြင့္ေပးရာတြင္လည္း သူမ၏ အက်ႌအေပၚႏွိပ္ေစ႕ေလးမွာ ျပဳတ္လ်က္
လည္ဟိုက္ဘေလာက္စ္အတြင္းမွ ရင္သားႏွစ္မႊာမွာ ႏုဖတ္ဝင္းဝါလွ်က္ တစ္ဝက္တပ်က္ ထြက္ေပၚေနၿပီး
ျမင္ရသူ ကိုေဇာ္မင္း တပ္မက္စိတ္မ်ား တဖြားဖြား ေပၚလာခဲ႕ရသည္။
သံပုရာရည္ ေဖ်ာ္ရန္ အိမ္ေနာက္သို႕ ဝင္သြားရာ တြင္ သူမ၏ တင္ပါးႀကီးမ်ားမွာ လႈပ္ရမ္း တုံခါလ်က္ ရွိၿပီး
သူမ၏ ေနာက္ပိုင္းအလွကို အာသာငမ္းငမ္းျဖင့္ ၾကည္႕ေနမိေသာ ကိုေဇာ္မင္းတစ္ေယာက္ ကာမစိတ္မ်ား
ထၾကြလာခဲ႕သည္။
ယခုလည္း မို႕မို႕ထြန္း၏ ကပိုက၇ို အလွကို အနီးကပ္ၾကည္႕ကာ ကိုေဇာ္မင္းမွာ ကာမစိတ္မ်ား တဟုန္ထိုး
ထၾကြလာရေတာ့သည္။
သူမအား ကိုေဇာ္မင္းက တစိမ္႕စိမ္႕ ၾကည္႕ေနသည္ကို မို႕မို႕ထြန္းက သိရွိေတြ႕ျမင္ရလွ်က္ မိမိကို
စူးစူးစိုက္စိုက္ႀကီး ၾကည္႕ေနသူ တစိမ္းေယာက်္ား၏ ေရွ႕တြင္ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္လ်က္
အတန္ၾကာ ထိုင္ေနရသျဖင့္ သူမ၏ စိတ္ထဲတြင္ အမ်ဳိးအမည္မသိေသာ ခံစားမႈတစ္ခုက ရင္ထဲသို႕
ဝင္ေရာက္လာ၏။ ထိုခံစားမႈကဘဲ ေစ႕ေဆာ္၍လား မသိ။ မို႕မို႕ထြန္းသည္ မသိမသာ မ်က္လုံးေလး
ေထာင့္ကပ္၍ ကိုေဇာ္မင္းထံ ၾကည္႕မိလိုက္၏။
မို႕မို႕ထြန္းက သူမ၏ အၾကည္႕ကို အသာေလးျပန္လည္ရုတ္သိမ္းကာ မ်က္လႊာေလးျပန္ခ်၍ ထားလိုက္မႈအား
ကိုေဇာ္မင္းက သတိထားလိုက္မိသည္။
တစိမ္းေယာက္်ားတစ္ေယာက္က မိမိကို တစိမ္႕စိမ္႕ ၾကည္႕လွ်က္ ကာမထၾကႊေနသည္ကို
သိရွိေတြ႕ျမင္လိုက္ရေသာ မို႕မို႕ထြန္းသည္ ေစာေစာက သူမ၏ ရင္တြင္းတြင္ ျဖစ္ေပၚခံစားေနရေသာ
အမ်ဳိးအမည္မသိ ခံစားမႈမွသည ္သူမ၏ ကာမစိတ္မ်ား ထၾကြမႈသုိ႕ ေျပာင္းလဲ ခံစားလာရေလသည္။
သူမ၏ ကာမစိတ္တို႕သည္ သူမအပ်ဳိဘဝက ယခုေလာက္ မရွိခဲ႕ေပ။ ယခုအခါ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးမွ သူမ၏
ကာမစိတ္ဆႏၵတို႕မွာ ထၾကြလြယ္လာသည္။ ၿပီးေတာ့ ဆန္႕က်င္ဘက္လိင္ျဖစ္သည္႕ ေယာက္်ားမ်ားကို
တပ္မက္စိတ္သည္လည္း အပ်ဳိဘဝကထက္ ပိုမိုလာခဲ႕ေလသည္။ ကာမမႈကို ေကာင္းမွန္းသိလာ၍လည္း
ျဖစ္ႏိုင္၏ ။ ေနာက္ၿပီး ထန္းႏို႕ကို လွီးျဖတ္လိုက္သကဲ႕သို႕ ထန္းနို႕မ်ား တစိမ္႕စိမ္႕ဆက္၍ ထြက္ေနသလို
သူမ၏ ကာမသိုက္ကို အဖြင့္ခံခဲ႕ရၿပီး ကာမစိတ္မ်ား တစိမ္႕စိမ္႕ ထြက္ေပၚလာေနျခင္းလည္း
ျဖစ္ေပလိမ္႕မည္။
ယခုလည္း မိမိကို စူးစိုက္၍ ကာမစိတ္ျဖင့္ ၾကည္႕ေနၿပီး ရာဂမ်ား ထၾကြေနသည္ကို သူမသိလုိက္ရေတာ့
သူမ၏ စိတ္မွာ ကာမေဇာမ်ား ထက္သန္ထႀကြလာခဲ႕ရသည္။
ကိုေဇာ္မင္းက သူမထံ ၾကည္႕ေနေသာ အၾကည္႕ကို လႊဲဖယ္မသြားဘဲ လက္က်န္ သံပုရာရည္ကို
ကုန္စင္ေအာင္ ေသာက္လိုက္၍ သံပုရာရည္ခြက္ကို စားပြဲသို႕ ျပန္ခ်လိုက္၏။
“ ေအာ္ ဟို…အစ္ကိုႀကီးကို ေသာက္ေရ ခပ္ေပးအုံးမယ္ ခဏေလးေနာ္ ”
သူမသည္ ေျပာေျပာဆိုဆို အိမ္အတြင္းဖက္သို႕ ဝင္သြား၏။ ကိုေဇာ္မင္းက သူမ၏ ေနာက္ဖက္ကို
ၾကည္႕ေနမည္ကို သိ၍ သူမ၏ တင္သားႀကီးမ်ားကို ပို၍ လႈပ္ခါရမ္းကာ ေလွ်ာက္လွမ္း၍ အိမ္ထဲသို႕
ဝင္သြားသည္။
အိမ္ထဲမွ ေသာက္ေရခပ္၍ ျပန္ထြက္လာေသာ မို႕မို႕ထြန္းက ကိုေဇာ္မင္းကို အိမ္ေရွ႕ခန္း မေ၇ာက္မွီေလးတြင္
တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည္႕လိုက္ေတာ့ ကိုေဇာ္မင္း၏ အၾကည္႕ေတြက သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးရွိရာ
ေပါင္ခြဆုံေနရာသို႕ စူးစူးစိုက္စိုက္ႀကီး ၾကည္႕ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရ၍ သူမရင္ထဲ ေႏြးခနဲ ျဖစ္သြား၏။
ကိုေဇာ္မင္းက သူထိုင္ေနရာသို႕ မို႕မို႕ထြန္း မေရာက္မွီေလးတြင္ စကားဆိုလာ၏။
“ ဟို ညည္းအရင္ အမ်ဳိးသား ေကာင္ေလးေတာင္ မေန႕က ေတြ႕လိုက္ေသးတယ္ ”
“ ဟာ…အစ္ကိုႀကီးကလည္း ဘာေတြေျပာမွန္းလဲ မသိဘူး ”
မို႕မို႕ထြန္းက ကိုေဇာ္မင္းကို မခို႕တရို႕ေလး ၾကည္႕လွ်က္ ညုတုတုေလး ေျပာလိုက္၏။
ၿပီးေတာ့ ေသာက္ေရဖန္ခြက္ကို စားပြဲေပၚသို႕ တင္လိုက္၏။ ေရတစ္စက္ႏွစ္စက္က ကိုေဇာ္မင္း၏
ေပါင္ေပၚသို႕ က်သြားရာ မို႕မို႕ထြန္းက ေသာက္ေရဖန္ခြက္ကို စားပြဲေပၚ အျမန္တင္လ်က္ သူမ၏
လက္ကေလးျဖင့္ ေရစက္က်သြားေသာ ကိုေဇာ္မင္း၏ ေပါင္ေပၚသို႕ ထိထိမိမိေလး ဖိလ်က္ ပြတ္လိုက္၏။
“ ေဟာေတာ့ .. အစ္ကိုႀကီး လုံခ်ည္ေတြ စိုသြားၿပီ ”
ေျပာလည္းေျပာ လက္ကေလးျဖင့္လည္း ေပါင္ေပၚသို႕ ပြတ္ေပးေနရာ ေထာင္မတ္ေနေသာ ကိုေဇာ္မင္း၏
လီးႀကီးကို မိမိရရ ႏွစ္ခ်က္သုံးခ်က္ခန္႕ သူမ၏ လက္ခုံကေလးမ်ားျဖင့္ ထိမိလိုက္၏။ သူမ၏ စိတ္ထဲတြင္
ကာမစိတ္မ်ား ႏိုးၾကားထက္သန္လာေနၿပီ ျဖစ္၏။
မို႕မို႕ထြန္းသည္ ကိုေဇာ္မင္းထိုင္ေနရာသို႕ ခါးေလးညြတ္၍ ငုံ႕ကာ ေရစက္ကေလးမ်ားကို
ပြတ္သပ္ေပးေနသည္ျဖစ္၍ သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးမွာ ကိုေဇာ္မင္း၏ မ်က္ႏွာေရွ႕တြင္ ေလး ငါးလက္မပင္
မကြာေဝးေတာ့ပါ။
ကိုေဇာ္မင္း၏ အာရုံအတြင္းသို႕ မို႕မို႕ထြန္း ကိုယ္သင္းရနံ႕ေလးမ်ားက လႈိက္ေမာစြာ ဝင္ေရာက္လာ၏။
ၿပီးေတာ့ ေရစက္မ်ား က်သြားေသာ ေပါင္ကို ပြတ္ေပးေနေသာ မို႕မို႕ထြန္း၏ လက္ႏုႏုေလးမ်ားက သူ၏
မာေတာင္ေနေသာ လီးႀကီးကို မထိတထိေလး ခလုတ္တိုက္ကာ ပြတ္တိုက္ေပးေန၏။
ကိုေဇာ္မင္း စိတ္ထဲတြင္ ကာမစိတ္မ်ား ဟုန္းခနဲ ထႀကြလာၿပီး သူႏွင့္ ငါးလက္မေလာက္သာ
ေဝးကြာေတာ့ေသာ မို႕မို႕ထြန္း၏ မ်က္ႏွာေလးကို ဆြဲယူ၍ ပါးျပင္ေလးကို နမ္းလိုက္၏။ တဆက္တည္း
မို႕မို႕ထြန္း၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ထိုင္လွ်က္မွပင္ ဆြဲယူ ေပြ႕ဖက္လိုက္မိေတာ့သည္။
မို႕မို႕ထြန္းမွာ ကိုေဇာ္မင္း၏ ရင္ခြင္အတြင္းသို႕ အလိုက္သင့္ကေလး က်ေရာက္သြား၏။ ကိုေဇာ္မင္းက
မို႕မို႕ထြန္း၏ ႏို႕ကေလးကို လွမ္းကိုင္၍ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ဖ်စ္ညွစ္ပစ္လိုက္သည္။
“ ဟာ..အစ္ကိုႀကီးကလညး္ကြာ ေန႕ခင္းဘက္ အိမ္ေရွ႕ႀကီးမွာ… ဘာမွန္းလည္း မသိဘူး….သြား…”
မို႕မို႕ထြန္းက တုိးညွင္းလႈိက္ေမာစြာ ေျပာ၍ ကိုေဇာ္မင္း ရင္ခြင္ထဲမွ အသာေလး ရုန္းထြက္ကာ
မတ္တပ္ျပန္ရပ္လိုက္၏။ မရဲတရဲ ေလ်ာ့ရဲရဲ ဖက္ထားမႈေၾကာင့္ မို႕မို႕ထြန္းမွာ အလြယ္တကူ ရုန္းထြက္ႏိုင္ၿပီး
ကိုေဇာ္မင္း၏ ေဘးတြင္ မတ္တတ္ေလးရပ္ကာ ထိုင္ေနေသာ ကိုေဇာ္မင္းကို ငုံ႕ၾကည္႕လိုက္၏။
ကိုေဇာ္မင္းကလည္း သူမကို ေမာ့၍ ၾကည္႕ေနသည္။
အၾကည္႕ခ်င္းဆုံ ၊ မ်က္လုံးခ်င္း ဆုံမိၾကေသာအခါ မို႕မို႕ထြန္းက ကုိေဇာ္မင္းကို ႏွစ္ႏွစ္ကာကာေလး
ၿပဳံးျပလ်က္ ေနာက္သို႕ ဆတ္ခနဲ လွည္႕ၿပီး အေျပးေလးတပိုင္းျဖင့္ သူမ၏ တင္သားႀကီးမ်ား ကို အစြမ္းကုန္
ခါရမ္းလ်က္ သူမတို႕ အိပ္ခန္းဆီသို႕ ေျပးထြက္သြားေတာ့၏။
ကိုေဇာ္မင္းကလည္း ပထမေတာ့ ေၾကာင္ၾကည္႕ေနၿပီးမွ အသာထ၍ မို႕မို႕ထြန္း၏ ေနာက္မွ
ဝင္လိုက္သြားေတာ့သည္။ အိပ္ခန္းထဲသို႕ သူတို႕ႏွစ္ဦး ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ေရာက္သြားသည္။
အရင္ေရာက္သြားသူ မို႕မို႕ထြန္းက သူမ၏ ေနာက္ဖက္ လက္တစ္ကမ္းအကြာသို႕ ကိုေဇာ္မင္း
ေရာက္လာသည္ကို သိရွိ၍ အိပ္ခန္းထဲရွိ ကုတင္ႏွင့္ ဆန္႕က်င္ဘက္ေနရာတြင္ ရွိေသာ မွန္တင္ခုံဖက္သို႕
သြားရန္ ေျခလွမ္းလိုက္စဥ္ ကိုေဇာ္မင္းက မို႕မို႕ထြန္း၏ လက္ေလးတစ္ဖက္ကို လွမ္းဆြဲထားလိုက္၏။
ၿပီးေတာ့ သူမဘက္သို႕ ေျခတစ္လွမ္းတိုးကာ မို႕မို႕ထြန္းကို သိမ္းႀကဳံးဖက္၍ သူ၏ ရင္ခြင္ထဲသို႕
ဆြဲယူလိုက္၏။ ရင္ခြင္တြင္းသို႕ အလိုက္သင့္ေလး ေရာက္လာေသာ မို႕မို႕ထြန္း၏
ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးႏွစ္လႊာကို ငုံ႕ကာ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းမ်ားျဖင့္ စုပ္ယူလိုက္၏။ လက္ႏွစ္ဖက္က မို႕မို႕ထြန္း
ေက်ာျပင္ေလးကို သိုင္းဖက္ထားၿပီး ေက်ာျပင္ေလးတေလွ်ာက္ စုံဆန္ေရြ႕လ်ားကာ ပြတ္ေပးေန၏။
ႏႈတ္ခမ္းႏုႏုေလးႏွစ္လႊာကို စုပ္ယူၿပီးေနာက္ ကိုေဇာ္မင္းသည္ သူ၏ လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ မို႕မို႕ထြန္း၏
ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကို ရြရြေလး ပြတ္သပ္ယက္ေပး၏။ မို႕မို႕ထြန္း၏ လက္ကေလးႏွစ္ဖက္က ကိုေဇာ္မင္း
ေက်ာျပင္သို႕ ေရာက္ရွိလာကာ သိုင္းဖက္ထား၏။
ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို စုပ္ယူထားရာမွ ကိုေဇာ္မင္းသည္ မို႕မို႕ထြန္း၏ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းလုံးလုံးေလးကို
ေရႊ႕ေျပာင္း စုပ္ယူၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးကို လွ်ာျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးသည္။ မို႕မို႕ထြန္းကလည္း ကိုေဇာ္မင္း၏
အေပၚႏႈတ္ခမ္းကို ျပန္လည္စုပ္ယူနမ္းကာ သူမ၏ လွ်ာျဖင့္ ျပန္လည္ ပြတ္သပ္ေပးသည္။
ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာ ကာမဆိပ္မ်ား တက္လ်က္ သူတို႕၏ မ်က္လုံးမ်ားကိုလည္း မွိတ္ထားၾက၏။ ၿပီးေတာ့
ခႏၶာကိုယ္ခ်င္းလည္း ဖိကပ္လ်က္ရွိေနသည္။ အရပ္ခ်င္းက မတိမ္းမယိမ္းမို႕ ကိုေဇာ္မင္း၏ ရင္ဘတ္သို႕
မို႕မို႕ထြန္း၏ ရင္သားအိအိမ်ားက လာေရာက္ဖိကပ္ေနသည္ကို ခံစားေနရေလသည္။ ကိုေဇာ္မင္း၏
လီးတန္ႀကီးမွာ မာေတာင္လ်က္ မို႕မို႕ထြန္း၏ ေစာက္ဖုတ္အေပၚပိုင္းကို သံေခ်ာင္းႀကီးသဖြယ္ လာေရာက္
ေထာက္ဖိမိေနၿပီး မို႕မို႕ထြန္းက ႏွစ္ေယာက္သား အျပန္အလွန္ သိမ္းႀကဳံးဖက္ထားသည္႕ၾကားမွပင္
ကိုေဇာ္မင္း၏ လီးႀကီးကို ထိုးဖိမိေနေသာ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ေကာ့၍ လီးႀကီးႏွင့္ ပိုထိမိရေအာင္
ဖိကပ္ ေကာ့ေပးကာေန၏။
ႏွစ္ဦးသား အသက္ရွဴသံမ်ား ျပင္းထန္လာၾကၿပီး မို႕မို႕ထြန္း၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးအတြင္း ေစာက္ရည္မ်ား
ရႊဲေနေအာင္ စိုစြတ္လာသလို ကိုေဇာ္မင္း၏ လီးႀကီးထိပ္မွာလည္း အရည္ေလးေတြ စိုထြက္လာသည္။
မို႕မို႕ထြန္းက သူမ၏ တင္သားႀကီးမ်ားကို ေနာက္သို႕အနည္းငယ္ ခြာလိုက္ကာ ႏွစ္ေယာက္သား
ေပါင္ခြဆုံမ်ားၾကားသို႕ သူမ၏ လက္ကေလးတစ္ဖက္ကို ထိုးသြင္းကာ သူမ၏ လက္ဖဝါးႏုႏုေလးျဖင့္
ကိုေဇာ္မင္း၏ လီးတန္ႀကီးကို ပုဆိုးေပၚမွပင္ ဖ်စ္ညွစ္ဆုတ္နယ္ေပး၏။ သူတို႕ႏွစ္ဦး၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားမွာလည္း
ဖိကပ္၍ အျပန္အလွန္ စုပ္ယူလ်က္ရွိၿပီး လွ်ာခ်င္းလည္း ပြတ္သပ္လ်က္ ရွိေနၾကသည္။
ကိုေဇာ္မင္း၏ လီးႀကီးမွာ သံေခ်ာင္းသဖြယ္ မာေက်ာေတာင့္သန္လ်က္ ရွိၿပီး လီးႀကီးေပၚတြင္လည္း
အဖုအထစ္မ်ားသဖြယ္ ေသြးေၾကာႀကီးမ်ားက ေဖာင္းၾကြလ်က္ အားရဖြယ္ ျဖစ္ကာ ပုဆိုးေပၚမွ
လက္ကေလးျဖင့္ ဆုပ္နယ္ေပးေနေသာ မို႕မို႕ထြန္းမွာ အရသာ ေတြ႕ေနရသည္။
ကိုေဇာ္မင္းက မို႕မို႕ထြန္း၏ တင္သားႀကီးမ်ားကို ဆုတ္နယ္ေပးေနေသာ သူ၏ လက္တစ္ဖက္ကို
ႏွစ္ေယာက္ၾကားသို႕ ထိုးထည္႕ၿပီး မို႕မို႕ထြန္း၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို အုပ္၍ ကိုင္လိုက္ကာ ထမီေပၚမွပင္
ပြတ္၍ေပးလိုက္သည္။ မို႕မို႕ထြန္းမွာ လြန္႕ခနဲ တစ္ခ်က္ တြန္႕သြားရ၏။
ခဏၾကာေတာ့ ..မို႕မို႕ထြန္းက ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုတ္နမ္းေနရာမွ ဆြဲခြာလို္က္ၿပီး ေနာက္သို႕ နည္းနည္း
ဆုတ္လိုက္ကာ သူမ၏ တစ္ထည္တည္း ဝတ္ထားေသာ ရင္ေစ႕လက္ျပတ္ ဘေလာက္စ္အက်ႌေလးကို
ရင္ဘတ္ရွိ ႏွိပ္ေစ႕ေလးမ်ားကို တစ္လုံးစီ ျဖဳတ္မေနေတာ့ဘဲ ရင္ဘတ္အစႏွစ္ဘက္ကို
ဘယ္ညာလက္ႏွစ္ဘက္မွ ကိုင္ဆြဲလ်က္ တစ္ခ်က္တည္း ဆြဲျဖဳတ္လိုက္ကာ ေနာက္သို႕လွည္႕၍
ကိုေဇာ္မင္းကို ေက်ာေပးလိုက္သည္။ သူမ၏ ေခ်ာေမာလွပေသာ မ်က္ႏွာေလးမွာ ပန္းဆီေရာင္သန္းလ်က္
ေနေလၿပီ..။
မို႕မို႕ထြန္းသည္ ရင္ဘတ္ရွိ အက်ႌႏွိပ္ေစ႕မ်ားကို တစ္ခ်က္တည္း ဆြဲျဖဳတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ကိုေဇာ္မင္းကို
ေက်ာေပးရပ္ထားရာက ကုတင္ရွိရာသို႕ အက်ႌကို ခၽြတ္လ်က္ ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။ ကုတင္နား
မေရာက္ခင္ အက်ႌကို အၿပီးခၽြတ္လ်က္ အိပ္ခန္းၾကမ္းျပင္ေပၚသို႕ ပစ္ခ်ခဲ႕ကာ ကုတင္ဆီသို႕
ဆက္ေလွ်ာက္သြားရင္း ကုတင္ေဘးသို႕ ေရာက္ေသာအခါ မတ္တတ္ရပ္လ်က္ကပင္ ကိုေဇာ္မင္းကို
ေက်ာေပးလ်က္ သူမ၏ ထမီကို ဆက္၍ ခၽြတ္ခ်လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚသို႕ ဒူးေထာက္လ်က္ တက္လိုက္ကာ
ကိုေဇာ္မင္းရွိရာဖက္သို႕ တေစာင္းေက်ာေပး၍ လဲေလ်ာင္းလိုက္သည္။
ကိုေဇာ္မင္းသည္ သူ၏ အက်ႌကို ခၽြတ္၍ အိပ္ခန္း ၾကမ္းျပင္ေပၚသုိ႕ ပစ္ခ်လိုက္ၿပီး မို႕မို႕ထြန္းရွိရာ
ကုတင္ေဘးသို႕ ခ်ဥ္းကပ္ သြားေတာ့သည္။ ကုတင္ေဘးသို႕ ေရာက္ေသာအခါ ကုတင္ေစာင္းတြင္
တင္ပါးလႊဲထိုင္လိုက္ၿပီး မို႕မို႕ထြန္း၏ ကားအယ္ေနေသာ တင္သားႀကီးမ်ားကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္
ဆုတ္ကိုင္ကာ ဖ်စ္ညွစ္ေပးသည္။ ဖင္ကြဲေၾကာင္းေလးတေလွ်ာက္ကိုလညး္ လက္ဝါးေစာင္းျဖင့္ ဖြဖြေလး
ေလွ်ာတိုက္ကာ ပြတ္ဆြဲေပးသည္။ ၿပီးေတာ့ ဖင္သားႀကီးမ်ားကိုလည္း သူလက္ဖဝါး ၾကမး္ႀကီးမ်ားျဖင့္
ပြတ္သပ္ဆုတ္နယ္ေနသည္။
မို႕မို႕ထြန္းမွာ မ်က္လုံးေလးမ်ား ေမွးစင္းကာ မွိတ္ထားၿပီး ျပဳသမွ် ႏုေတာ့မည္႕ဟန္ျဖင့္ ၿငိမ္သက္စြာ
လဲေလ်ာင္း၍ ကိုေဇာ္မင္း၏ ပြတ္သပ္ဆုတ္နယ္ ၊ ကိုင္တြယ္ျဖစ္ညွစ္မႈမွန္သမွ်ကို ထိေတြ႕အရသာခံယူရင္း
ၿငိမ္ေနသည္။
ကိုေဇာ္မင္းက သူ၏ ေခါင္းကို ငုံ႕ကာ မို႕မို႕ထြန္း၏ ဖုထစ္လုံးဝန္း ကားအယ္ေနေသာ ဖင္သားႀကီးကို
ႏွာေခါင္းျဖင့္ ရႈိက္၍ ရႈိက္၍ နမ္းလိုက္၏။ ၿပီးေတာ့ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ဖင္သားႀကီးေပၚတြင္ ဖိကပ္ကာ
စုပ္နမ္းလိုက္ၿပီး လွ်ာေလးျဖင့္ မို႕မို႕ထြန္း၏ အိစက္ေနေသာ တင္သားမ်ားကို ယက္ေပး၏။ မို႕မို႕ထြန္း၏
ဖင္သားႀကီးေပၚတြင္ ၾကက္သီးဖုေလးမ်ားပင္ ထသြားသည္။
ခဏၾကာေတာ့မွ ကိုေဇာ္မင္းသည ္သူ၏ ဦးေခါင္းကို ျပန္မတ္လိုက္ၿပီး မို႕မို႕ထြန္းကို အသာေလး ေပြ႕ဖက္ကာ
ပက္လက္လွန္လိုက္သည္။ သူမ၏ ဝင္းမွည္႕ႏုနယ္ေသာ ႏို႕ကေလးႏွစ္လုံးမွာ တစ္ခ်က္ တုန္ခနဲ
လႈပ္ခါသြားသည္။
ကိုေဇာ္မင္းက မို႕မို႕ထြနး္၏ ႏို႕ေလးတစ္ဖက္ကို ငုံ၍ စို႕လိုက္သည္။ ႏို႕သီးေခါင္းေလးမ်ားကို လွ်ာျဖင့္
ပြတ္သပ္ ကလိေပးသည္။ က်န္ႏို႕တစ္ဖက္ကိုလညး္ လက္ျဖင့္ ဆုတ္နယ္၍ ဖြဖြေလး ညွစ္ကာ
ႏို႕သီးေခါင္းေလးကို လက္ညွိဳးႏွင့္ လက္မတို႕ျဖင့္ ဆြဲညွစ္ကာ ပြတ္သပ္ကလိသည္။
ႏို႕သီးေခါင္းေလးမ်ားမွာ မာတင္း၍ ေထာင္မတ္ေနၾကေလသည္။ ကိုေဇာ္မင္းက မို႕မို႕ထြန္း၏ ႏို႕တစ္ဖက္ကို
စို႕ေပးျခင္း၊ တစ္ဖက္ကို လက္ျဖင့္ ကိုင္တြယ္ဖ်စ္ညွစ္ေပးျခင္းတို႕ကို တစ္လွည္႕စီ အျပန္အလွန္
လုပ္ေပးေနသည္။ အားရေအာင္ ႏို႕စို႕ၿပီးေသာ အခါတြင္မွ ကိုေဇာ္မင္းသည္ မို႕မို႕ထြန္း၏
ျပားခ်ပ္ဟိုက္ေနေသာ ဝမ္းဗိုက္သားေလးအေပၚသို႕ သူ၏ ႏႈတ္ခမ္းကို ဖိကပ္ကာ ဝမ္းဗိုက္သားေလးမ်ားကို
ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ဖိဆြဲျခင္း၊ လွ်ာျဖင့္ ယက္ေပးျခင္းတို႕ကို ျပဳလုပ္သည္။ မို႕မို႕ထြန္း၏
ခ်က္တြင္းနက္နက္ေလးထဲသို႕ လွ်ာေလးထိုးထည္႕ ကလိေပးသည္။
ထိုမွတဖန္ ကိုေဇာ္မင္းသည္ ျဖဴေဖြး၍ ႏုအိေနေသာ မို႕မို႕ထြန္း၏ ဆီးခုံေလးေပၚသို႕ သူ၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို
ဖိကပ္ကာ နမ္းေပးသည္။ ႏုအိေနေသာ မို႕မို႕ထြန္း၏ ဆီးခုံေလးကို သြားျဖင့္ မနာေအာင္ ဖြဖြေလး
ကိုက္ေပးသည္။ လွ်ာျဖင့္လည္း ဆီးခုံေလးေပၚ ယက္ေပးသည္။
ပက္လက္ကေလး ျဖစ္ေနေသာ မို႕မို႕ထြန္းမွာ သူမ၏ ေပါင္တံျဖဴေဖြးေဖြးႀကီးမ်ားကို ေထာင္လိုက္သည္။
သူမ၏ အာေခါင္မ်ား ၊ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားမွာလည္း ခံစားရလြန္းေသာေၾကာင့္ ေျခာက္ေသြ႕လာသည္။ သူမ၏
လွ်ာေလးကို တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ထုတ္ကာ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို တံေတြးျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးေနသည္။
မို႕မို႕ထြန္း၏ ဆီးခုံေလးကို လွ်ာျဖင့္ ယက္လိုက္၊ သြားျဖင့္ ဖြဖြကိုက္လိုက္လုပ္ေနေသာ ကိုေဇာ္မင္းမွာ
ဆီးခုံေလး၏ ႏူးညံ႕အိေထြးမႈကို ထိေတြ႕ေနရၿပီး ဆီးခုံေလးမွ ရနံ႕သင္းသင္းေလးတို႕ေၾကာင့္ သူ၏
ကာမစိတ္တို႕မွာ အစြမ္းကုန္ ထၾကြလာၾကၿပီ ျဖစ္သည္။
မို႕မို႕ထြန္း၏ အေမႊးနက္နက္ေလးမ်ား ေပါက္ေနေသာ ဆီးခုံျဖဴျဖဴႏုႏုအိအိေလးကို အားရေအာင္
နမ္းေပးၿပီးေနာက္ ကိုေဇာ္မင္းသည္ သူ၏ ဦးေခါင္းကို မတ္လိုက္ကာ ထိုင္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မို႕မို႕ထြန္းကို
အသာေလး ေပြ႕ကာ ကုတင္ေစာင္းသို႕ ေနရာေျပာင္းေပးလိုက္ရာ အထာ သိၿပီးေသာ မို႕မို႕ထြန္းက သူမ၏
ေျခေထာက္မ်ားကို ကုတင္ေအာက္သို႕ တြဲေလာင္း ခ်၍ အသင့္ေနေပးလိုက္ေတာ့သည္။
ကိုေဇာ္မင္းမွာ ကုတင္ေအာက္ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႕ ဆင္း၍ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ၿပီး ျဖဴေဖြးေနေသာ
မို႕မို႕ထြန္း၏ ေပါင္တံတုတ္တုတ္ႀကီးမ်ားကို သူ၏ ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ဖိဆြဲကာ နမ္းေပးသည္။
ေပါင္တြင္းသားေလးမ်ားကိုလည္း လွ်ာျဖင့္ ယက္ေပးလိုက္သည္။ ေပါင္တြင္းသားေလးမ်ားမွာ
တဆတ္ဆတ္ တုန္လာသည္။
ထိုမွတဖန္ မို႕မို႕ထြန္း၏ ကုတင္ေအာက္သို႕ တြဲေလာင္းခ်ထားေသာ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းအနက္
တစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲယူ၍ သူမ၏ ေျခဖမို႕ေလးမ်ား ေျခသလုံးဝင္းဝင္းေလးမ်ားပါ မက်န္ တစ္ဆက္တည္း
နမ္းလိုက္ျပန္သည္။ က်န္ေျခေထာက္တစ္ေခ်ာင္းကိုလညး္ ထိုနည္းတူပင္ ဆြဲယူကာ နမ္းသည္။
ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို တစ္လွည္႕စီ နမ္းေပးသည္။
မိမိအိမ္ေထာင္က်ခါစက ကိုေဇာ္မင္း၏ ညီျဖစ္သူ မိမိ ခ်စ္လင္ ေက်ာ္ေက်ာ္ဝင္းက ယခုကဲ႕သို႕ သူမ၏
တစ္ကိုယ္လုံးကို နမ္းေပးခဲ႕ဘူးသည္။ သို႕၇ာတြင္ ကၽြမ္းက်င္မႈ မရွိ၍ ယခုကိုေဇာ္မင္း နမ္းေပးတာ
ခံရတာေလာက္ အရသာမေတြ႕ခဲ႕ရပါ..။
Saturday, March 29, 2014
တစ္ဦးထက္မက ... ပိုေသာဆႏၵ
ကၽြန္ေတာ့္မရီး .... အပ်ိဳႀကီး

မူလစာေရးသူ -->>လူဆိုးႀကီး(စိတ္အေမာေျပ)
ေဒါက္တာမမ
ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္က
သံပန္းတံခါးကို လူပ္ကိုင္ရင္း အိမ္ထဲသို႔လွမ္းေခၚလိုက္သည္။
'စုစုေရ...စုစု' 'ရွင္၊ လာပါၿပီအန္တီသြယ္' ေၿပာသံႏွင္႔အတူ အသက္၁၃ႏွစ္ခန္႔
မိန္းခေလးတဦးအိမ္ေရွ႔သို႔ ေၿပးထြက္လာသည္။
'ဘာလုပ္ေနလဲ စုစု' 'မီးပူတိုက္ေနတာပါ အန္တီသြယ္' မိန္းကေလးက
ရုိေသစြာၿပန္ေၿဖရင္း တံခါးေသာ႔ကိုဖြင္႔ေပးလိုက္ေလသည္။ ေဒါက္ၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္က
လက္ဆြဲအိတ္ကို ဆြဲလွ်က္သူ႔အခန္းတြင္းသို႔ ဝင္သြားေလရာ
စုစုလည္းတံခါးကိုပိတ္၍ ေသာ႔ခတ္ကာ အိမ္အတြင္းဖက္သို႔ ဝင္သြားေလသည္။
ထိုအခိုက္.. 'ကလင္..ကလင္..ကလင္' တယ္လီဖုန္းၿမည္သံေၾကာင္႔ အခန္းထဲမွ
ေဒါက္တာၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္ေၿပးထြက္လာၿပီး ဖံုးကိုေကာက္ကိုင္လိုက္ေလသည္။ 'ဟဲလို
..ေၿပာပါရွင္' ညင္သာစြာေမးလိုက္သည္၊ ေနာက္ေတာ႔မွ ၿပံဳးရႊင္စြာၿဖင္႔ 'ေအာ္..
ကိုလတ္လား .. ေၿပာေလ' ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္က ေၿပာလိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္
ခဏၾကာတိတ္ဆိတ္သြားၿပီးမွ 'အဟင္းဟင္း .. ဟင္း..ဟင္..ကိုလတ္ရယ္..'
ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္၏ ရယ္သံလြင္လြင္ေလးမွာ အခန္းတခန္းလုံး ပ်႔ံႏွံသြားေလသည္။
ဧည္႔ခန္းဆီမွာ သာယာေသာ နာရီသံ ၉ခ်က္ႏွင္႔အတူ
ညသည္လည္းပို၍တိတ္ဆိတ္သြားေလသည္။ ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္မွာ
ဆရာဝန္မတေယာက္ၿဖစ္သည္။ၿမိဳ႔ထဲမွာ ဒုတိယတိုက္ခန္းတခန္းတြင္ေနထိုင္၍
သူမႏွင္႔အတူအသက္၆ဝ ခန္႔ အေဒၚတေယာက္ ႏွင္႔ ၄ႏွစ္အရြယ္သားေလးတဦးအၿပင္
စုစုဆိုေသာ အိမ္ေဖၚမေလး တေယာက္တို႔ပါရွိေလသည္။ သူမ၏ခင္ပြန္းမွာ
ကိုရဲၿမင္႔ဆိုသူၿဖစ္၍ လြန္ခဲ႔ေသာ ၂ ႏွစ္ေလာက္ကမွ
အီမ္တြင္းေရးၿပသာနာမ်ားေၾကာင္႔ သူတို႔အိမ္ေထာင္ေရးမွာ ၿပတ္စဲခဲ႔ၾကသည္။
ကိုရဲၿမင္႔က ေယာက္်ားေလးမ်ားႏွင္႔ အေရာတဝင္ေနေသာ ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္အား
တဖက္သပ္လမ္းခြဲခဲ႔ေလသည္။ ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္မွာ ၿမိဳ႔ၿပင္ရပ္ကြက္တခုတြင္
ညေနပိုင္းေဆးခန္းဖြင္႔၍ ညစဥ္ ၉နာရီ ခန္႔တြင္မွ အီမ္သို႔ၿပန္၍
အနားယူရသည္။လိမ္မာေရးၿခားရွိေသာအိမ္ေဖၚမေလး စုစုေၾကာင္႔သာ
ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္မွာ သက္သာရာ ရ ေနသည္မို႔ စုစုကုိ
သူမကခ်စ္လည္းခ်စ္သည္..အလုိလည္းလိုက္သည္။ စုစုကလည္းသေဘာေကာင္းေသာ
ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္ကို လိုေလေသးမရွိေအာင္ ၿပဳစုလုပ္ကိုင္ေပးေလသည္။ တကယ္ေတာ႔
ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္မွာ အသက္ ၂၈ ႏွစ္ခန္႔သာရွိေသးသည္မို႔
အရြယ္ကလည္းေကာင္းတုန္း အစိုေၿပဆုံးအရြယ္ ၿဖစ္ေနသည္။နဂိုကမွ ၿဖဴဝင္းေသာ
အသားအေရေၾကာင္႔ စိုစိုေၿပေၿပ တစ္တစ္ရစ္ရစ္ရွိ႔ရသည္႔အထဲ ဖြင္႔ကားမို႔ေမာက္၍
လွပေသာ ကိုယ္လံုးေၾကာင္႔ ေယာက်္ားသားမ်ား အဖို႔ ေငးေမာ၍
ၾကည္႔ရူ႔ရေလာက္ေပသည္။ ေၿဖာင္႔စင္းေသာ ေပါင္တံမ်ားက
ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္၏အလွကို ကူညီပ႔ံပိုးေပးသေယာင္ေယာင္ ရွိေနသလို
ၿဖဴဝင္းၿပည္႔ၿဖိဳးေသာ လက္ေမာင္းေဖြးေဖြးမ်ားကလဲ သူမကိုပို၍
လွပေစသည္ဟုဆိုလွ်င္မမွားႏိုင္ပါေပ။ ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္မွာ အေၿပာအဆို အမူအရာ
ကစ၍ ခ်ိဳသာပါသည္။ဆက္ဆံေရး ေၿပၿပစ္၍ ေဖၚေဖၚေရြေရြ ရွိတတ္သည္။ သို႔ေသာ္
အားနည္းခ်က္တခုကားရွိသည္။ ယင္းကား အၿခားမဟုတ္၊ ဆန္႔က်င္ဘက္
လိင္ေယာက်္ားမ်ား အေပၚ ေရာေရာေႏွာေႏွာ ဆက္ဆံတတ္ၿခင္း ပင္ၿဖစ္သည္။
ရုိးရိုးႏွင္႔ ရုင္းရုင္းေၿပာရပါမူ ထိုသို႔ေရာေရာဆက္ဆံတတ္ၿခင္းထက္
ကာမခံစားမူအရသာကို မက္မက္ေမာေမာ လုိလားခံစားတတ္ပါသည္ဆိုလွ်င္
ပိုမွန္ေပလိမ္႔မည္ ၿဖစ္ပါသည္။
ထိုသို႔ခံစားမူေၾကာင္႔ပိုလွသည္လား..လွလြန္းေသာေၾကာင္႔
ထိုသို႔ခံစားသည္လားေတာ႔ သူမမွ လြဲ၍ မည္သူမွသိႏိုင္မည္မဟုတ္ပါေခ်။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx ယေန႔မိုးလင္းကထဲက
အိမ္ကထြက္၍ေဆးရုံသြား၊ေန႔ခင္းဖက္ စိန္ဂ်ြန္းေစ်းတြင္ေဆးသြားဝယ္၊ညေနၿပန္ေတာ႔
ေဆးခန္းဖြင္႔ႏွင္႔ ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္မွာ တေန႔လံုးပင္မနားရေအာင္ရွိေလသည္။
အၿပင္ဘက္တြင္ ေလေၿပရူးက တသုန္သုန္တိုက္ခတ္လာသည္။ယခုမွပင္ လူနာက
စဲသြားေတာ႔သည္။ ၈နာရီခြဲၿပီမို႔ တန္းေပၚမွ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါကို ဆြဲယူရင္း
ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္က ေၿပာလိုက္သည္။ 'ကိုတူး..၈နာရီခြဲၿပီ၊အားလံုး
သိမ္းလိုက္ေတာ႔ေနာ္' 'ဟုတ္ကဲ႔ မမ' ကိုတူးက ၿပန္ေၿဖရင္း ေဆးပုလင္းမ်ားကို
နံရံကပ္ဘီဒိုထဲထည္႔လိုက္သည္။ ထိုေနာက္ စားပြဲေပၚမွ စာရြက္မ်ား၊ ပစၥည္းပစၥယ
မ်ားကိုအားလုံး သိမ္းဆည္း၍ အတန္ၾကာေသာ အခါမွ 'အားလံုး ၿပီးၿပီ မမ' 'ေအး ေအး
တံခါးေတြ ပိတ္ထားေနာ္' ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္က ေၿပာေၿပာဆိုဆို
လက္ဆြဲအိတ္ကိုယူ၍ အခန္းအၿပင္ဖက္သို႔ ထြက္လိုက္သည္။ကိုတူးလည္း
ဘီဒိုမ်ားကိုပိတ္၍ အခန္းအၿပင္သို႔ ထြက္လာကာ 'ၿပီးၿပီ မမ ..
ေသာ႔ပိတ္လိုက္ေတာ႔မယ္ေနာ္' 'ေအး ေအး' ေဆးခန္း ေသာ႔ပိတ္ၿပီးသည္ႏွင္႔
ႏွစ္ေယာက္သား ကားမွတ္တိုင္ရွိရာဖက္သို႔ လမ္းေလွ်ာက္ လာခဲ႔ၾကေလသည္။
---------------------------------------- အိမ္သို႔ၿပန္ေရာက္သည္ႏွင္႔
သားငယ္က ဆီးၾကိဳလာသည္။ သားငယ္ကို ခ်စ္စႏိုး ယုယစြာၿဖင္႔ ေပြ႔ဖက္ရင္း
'ၾကီးၾကီး မေတြ႔ပါလား စုစု ' စုစု ကိုလွမ္းေမးလိုက္သည္။ 'ဖြားဖြားၾကီး
ေစာေစာကပဲ အိပ္ရာဝင္ သြားတယ္ အန္တီသြယ္' ေၿပာေၿပာဆိုဆို စုစုက
စာအိတ္ေလးတအိတ္ကို လွမ္းေပးလိုက္သည္။ ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္က စာအိတ္ကို
ဆြဲယူ၍ၾကည္႔လိုက္မိသည္။ ၿပီးမွ 'ဘာမွာ သြားေသးလဲ စုစု ' 'တၿခားေတာ႔
ဘာမွမမွာမသြားဘူး ။ အန္တီသြယ္ လာရင္ဆက္ဆက္ေပးေပးပါ လို႔ေတာ႔ေၿပာသြားတယ္'
ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္ ေခါင္းကို တဆပ္ဆပ္ညိမ္႔မိသည္။ ေနာက္ေတာ႔ ဆက္တီခံုေပၚ
ထိုင္ခ်လိုက္ရင္း စာအိတ္ကို ဖြင္႔ေဖါက္လိုက္သည္။ စာကို
အစမွအဆံုးဖတ္ၿပီးသည္ႏွင္႔ ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္ ထိုင္႔ရာမွ ထလွ်က္
အခန္းတြင္းသို႔ ဝင္သြားေလေတာ႔သည္။ အၿပင္ဖက္တြင္ ေမွာင္မိုက္၍တိတ္ဆိတ္ေနၿပီ။
ဆယ္နာရီခြဲသည္ အထိ အိမ္ေရု႔ဧည္႔ခန္းတြင္ ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္တေယာက္ထဲ
ထိုင္းရင္းစာဖတ္ေနမိသည္။ ထိုစဥ္ 'ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္' ညင္သာေသာ
တံခါးေခါက္သံက ခပ္ခပ္ေပၚထြက္လာသည္။ ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္က ေၿဖးညွင္းစြာ
လွမ္းလွ်က္ တံခါးေပါက္မွန္ေပါက္ေလးမွ အၿပင္သို႔
ေခ်ာင္းၾကည္႔လိုက္သည္။ၿပီးမွ တံခါးကိုဆြဲဖြင္႔ေပးလိုက္ရာ ႏူတ္ဆက္ေသာ
အၿပံဳးၿဖင္႔ ကိုလတ္က စကားစလာသည္။ 'ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္ မအိပ္ေသးဘူးလား'
ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္က မ်က္ႏွာကိုၿပံဳးလွ်က္ ေခါင္းကို တခ်က္မွ်ခါရမ္းလိုက္ရာ
ဧည္႔ခန္းမီးဝါဝါေအာက္ဝယ္ သူမ၏နက္ေမွာင္ေသာ ဆံစေလးမ်ားက ပ်ံဝဲသြားေလသည္။
ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္က ကိုလတ္လက္ေမာင္း တဖက္ကို ကႏြဲ႔ကရ လွမ္းဆြဲၿပီး
အိမ္ခန္းတြင္းသို႔ေခၚကာ တံခါးဂ်က္ကို ၿပန္ပိတ္လိုက္ေလသည္။ မၾကာမွီပင္
အိမ္ေရု႔ဧည္႔ခန္းမီးကိုပိတ္လွ်က္ သူမ၏အိပ္ခန္းထဲသို႔ ဝင္ခဲ႔ၾကေလသည္။
အခန္းထဲသို႔ေရာက္သည္ႏွင္႔ ကိုလတ္ကလက္ထဲမွ စကၠဴအိတ္ႏွင္႔ထည္႔လာေသာ
ပစၥည္းမ်ားကို ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္ထံ လွမ္းေပးလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္အိပ္ထဲမွ
အထုပ္မ်ားကို ခ်ေနသည္႔ သူမ၏ေၿပၿပစ္ႏုရြေသာ ကိုယ္လံုးအား စူးစူးရဲရဲ
ေငးၾကည္႔ေနမိေလသည္။ တကယ္ေတာ႔ ကိုလတ္လဲ ေဒါက္တာတေယာက္ၿဖစ္ပါသည္။
နာမည္အရင္းကေတာ႔ ေက်ာ္လတ္ၿဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ႏွစ္က
ေဆးခန္းတခုတြင္ရင္းႏွီးခဲ႔ၾကသည္။ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔သြယ္ႏွင္႔ ကိုရဲၿမင္႔တို႔
လင္မယားကြဲခဲ႔ၾကၿပီးေနာက္ တၿဖည္းၿဖည္းႏွင္႔ ရင္းႏွီးမူမွ
အလိုဆႏၵေနာက္သို႔လိုက္ခဲ႔ၾကသည္။ ရမက္ၾကီးပံုခ်င္း တူညီေသာ
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အဖို႔ တဒဂၤတခဏ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနသည္ကေတာ႔ အမွန္ပင္။ ကိုလတ္က
ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ေခြရစ္ေနေသာ ဆံပင္လူိင္းတို႔ၾကားမွ မ်က္ဝန္းနက္ႏွင္႔
သြယ္ဝိုင္းေသာ မ်က္ႏွာ၏အလွကို ေစ႔ေစ႔ၾကည္႔ေနမိသည္။ 'ေရာ႔ ကိုလတ္' ရုတ္တရက္
ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္ေပးေသာ ဝိုင္ဖန္ခြက္ကို လွမ္းယူျပီး တငံုေမာ႔ကာ
စားပြဲေပၚျပန္တင္လိုက္သည္။ျပီးေနာက္ သူမ၏လက္ေမာင္းတစ္တစ္ကို လွမ္းဆြဲရင္း
'ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္ ... ကိုလတ္ကို သတိမရဘူးလားဟင္' ကိုလတ္အေမးကို
ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္က ျပံဳးရင္း သူမလက္ညိွးကို ပါးစပ္နားကပ္ရင္း
'ရူး..တိုးတိုး' ဟုေျပာလိုက္ေလသည္။ ထိုအခါ အားမလိုအားမရျဖစ္လာေသာ ကိုလတ္က
ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္ လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း
ရင္ခြင္ထဲသို႔ဆြဲသြင္းလိုက္ရာသူမကလည္း အလိုက္သင္႔ေလးပါသြားျပီး
ကိုယ္လတ္ပခံုး ကိုဖက္ထားမိေလသည္။ ခဏမွ် ဖက္ထားရင္း ကိုလတ္က
ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ႏူတ္ခမ္းနီတြဲတြဲေလးအား ဖမ္း၍ အမွတ္မထင္စုပ္ငံုလိုက္ရာ
'အင္႔' အသံတခ်က္သာေပၚလာျပီး ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ
ကိုလတ္ရင္ခြင္ထဲသို႔ေပ်ာ႔ေခြသြားသည္။ ကိုလတ္က မလြတ္စုပ္ထားရင္း
သူမ၏ကိုယ္ေပၚရွိညဝတ္အက်ၤီပါးပါးေလးမွ ၾကယ္သီးမ်ားအား တလံုးခ်င္း
ျဖဳတ္ေပးလိုက္ေလသည္။ ေနာက္ေတာ႔ ႏွစ္ဦးသား ကုတင္ေပၚသို႔ထိုင္ခ်ျပီး
တေယာက္ႏွင္႔တေယာက္ အဝတ္အစားမ်ားကို ခ်ြတ္ေပးလိုက္ၾကသည္။ ေနာက္ဆံုး
ပက္လက္ကေလးျဖစ္ေနသည္႔ ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္ ကိုယ္ေပၚမွ ေနာက္ဆံုးက်န္ရွိေနေသာ
အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီျဖဴျဖဴေလးကို ကိုလတ္ကအသာကေလး ဆြဲယူခြၽတ္ေပးလိုက္ေလသည္။
အခုေတာ႔ ကိုလတ္ေရာ၊ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္ေရာ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကိုယ္ေပၚတြင္
ဘာမွ်မရွိေတာ႔။ အခန္းေထာင္႔ စားပြဲမွ ညအိပ္မီးလံုး အလင္းေရာင္ျပာျပာေလးက
ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္တကိုယ္လံုးအား အရွိကိုအရွိအတိုင္း ေဖၚျပေနေလသည္။
ျဖဴေဖြးေနေသာ ကိုယ္လံုးေပၚမွ အဝင္းသားျမင္ေနရေသာ ႏို႔ၾကီးႏွစ္လံုးမွာ
တင္းေနသည္။ေပါင္လံုးတစ္တစ္ၾကီးႏွစ္ခုၾကားမွ ေမာက္ၾကြေနေသာ
ဆီးခံုေဖါင္းေဖါင္းၾကီးမွာ မဲနက္ေသာအေမႊးမ်ားျဖင္႔အုပ္လွ်က္
အေတာ္ပင္အသဲယားခ်င္စရာ ေကာင္းေနေတာ႔သည္။ ကိုလတ္လည္း အခုေတာ႔စိတ္ကိုဘယ္လိုမွ
ထိန္းခ်ဳပ္မႏိုင္ေတာ႔..ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ အိတြဲေသာ ႏူတ္ခမ္းအစံုကို
ဆြဲ၍စုပ္ယူလိုက္ရင္း လက္ႏွစ္ဖက္က သူမ၏ေက်ာျပင္ႏုႏုတခုလံုးအား
ပြတ္သပ္ရင္းတေျဖးေျဖးခ်င္း ေအာက္ဖက္ကိုေရာက္ရွိသြားသည္။ ေနာက္ေတာ႔
ႏူးအိေသာဖင္ၾကီးႏွစ္လံုးအား အသာအယာပြတ္ေပးရင္း ေပါင္အတြင္းသားၾကားထဲသို႔
လက္ခလယ္ျဖင္႔ မသိမသာပြတ္ဆြဲလိုက္ရာ ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ
တအင္းအင္းညည္းလွ်က္ ေပါင္ေဖြးေဖြးၾကီးတလံုးအား မသိမသာ မ၍ ေပးလိုက္ေလသည္။
ကိုလတ္၏လက္ျဖင္႔ အပြတ္ခံေနရေသာ ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏
ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသားတေလွ်ာက္တြင္ အရည္မ်ားစိမ္႔က်လာေလသည္။
ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္ကလည္း ကိုလတ္၏ေက်ာျပင္ကို တင္းေနေအာင္ဖက္ထားရင္း
တကိုယ္လံုး တဆတ္ဆတ္ တုန္လာသည္။ ေနာက္ေတာ႔ သူမ၏ဗိုက္သားျပင္တြင္
ထိုးကပ္ေနေသာ ကိုလတ္၏လီးၾကီးကို ရုတ္တရက္လွမ္းကိုင္လိုက္သည္။
မာေက်ာေတာင္႔တင္းေနေသာ လီးၾကီးအား သြယ္လွ်လွ်လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင္႔
ဆုပ္ကိုင္ထားရင္းမွ မို႔ေဖါင္းေနေသာ သူမ၏ဆီးခဳံဆီသို႔ ကပ္ေပးလိုက္သည္။
ကိုလတ္က တေစာင္းလွဲေနရာမွ သူမ၏ကိုယ္လံုးေပၚတက္ခြလိုက္ျပီး
လည္တံစင္းစင္းေလးအား ငံုစုပ္လိုက္ရာ.. 'အား...ကိုလတ္ရယ္...အို..'
တိုးညွင္းစြာ ေရရြတ္ရင္း ကိုလတ္၏ေက်ာျပင္အား အတင္းပင္ဖက္တြယ္ထားလိုက္ေလသည္။
ထို႔ေနာက္ သူမ၏ေပါင္လံုးေဖြးေဖြးၾကီးႏွစ္လံုးအား ခပ္ကားကားလုပ္လိုက္ရင္း
ကိုလတ္၏ လီးေတာင္ေတာင္ၾကီးကိုဆုပ္ကိုင္လွ်က္ ေစာက္ရည္မ်ား ရြဲနစ္ေနေသာ
သူမ၏ေစာက္ဖုတ္အဝ သို႔ေတ႔ေပးလိုက္ေလသည္။ ကိုလတ္ကသူ၏ လီးၾကီးကို
အထဲမသြင္းေသးဘဲနီရဲေနေသာ ဒစ္ဖူးၾကီးျဖင္႔ ေစာက္ပတ္ႏူတ္ခမ္းသားမ်ားကို
ပြတ္ဆြဲေပးရင္း ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ႏို႔ၾကီးအားစုပ္ယူလိုက္ေလသည္။ 'အား
..အား...ဟင္း..ဟင္း..' ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္ မွာတကုိယ္လံုးေကာ႔ပ်ံတက္လာသည္။
ကိုလတ္လက္တဖက္က ႏို႔တလံုးကုိဆုပ္ညွစ္နယ္ရင္း ႏို႔သီးေလးကိုလွ်ာဖ်ားျဖင္႔
တို႔ထိေပးေနျပန္သည္။ ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ မေနႏိုင္ေတာ႔ျပီမို႔
ဖင္ျဖဴၾကီးႏွစ္လံုးကိုျဖဲလွ်က္ ကိုလတ္၏ခါးေပၚသို႔
ေပါင္ကိုခ်ိတ္တင္လိုက္ျပီး ေအာက္မွေကာ႔ေပးလိုက္ေလရာ
ကိုလတ္၏လီးထိပ္ဖူးၾကီးမွာ သူမ၏အတြင္းသို႔ တထစ္ခန္႔ဝင္သြားေလသည္။
'အား..ကိုလတ္ရယ္..မသြယ္မေနတတ္ေတာ႔ဘူး.. အို...ယားလာျပီ'
ကိုလတ္လည္းမေနသာေတာ႔။ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင္႔ သူမ၏ဖင္ၾကီးႏွစ္လံုးအား
ဆုပ္ကိုင္ရင္း သူ၏လီးတန္ၾကီးကိုဆြဲ၍ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးအတြင္းသို႔ အသာအယာဖိကပ္၍
ထိုးသြင္းလိုက္ေလသည္။ ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ ပါးစပ္ကေလး
ဟလွ်က္တခ်က္မွ်ေကာ႔တက္သြားျပီး ေခါင္းရင္းဖက္မွ ေခါင္းအံုးအား
လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင္႔ တင္းၾကပ္စြာဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္။ ကိုလတ္က သူ၏လီးတံၾကီးအား
တခ်က္ခ်င္း အသာအယာပင္ အဆံုးထိေအာင္ထိုးထည္႔လိုက္တိုင္း ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္
ႏူတ္ဖ်ားမွ တ အင္းအင္း ညီးညဴသံက အဆက္မျပတ္ေပၚလာေလသည္။ ကိုလတ္၏ မာေက်ာ
ေတာင္႔တင္းလွေသာ လီးၾကီးကလည္း သူမ၏ေတာင္တက္ျပဴးထြက္ေနေသာ ေစာက္စိအား
မထိတထိပြတ္ဆြဲေနသည္မို႔ ေဖၚမျပႏိုင္ေသာ ရသာထူးကိုႏွစ္ေယာက္သား
ခံစားေနၾကေလသည္။ 'ျဗြတ္ ျဗြတ္....အင္း အင္း အား..အာ...' ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏
ျဖဴေဖြးတင္းကားေနေသာ ဖင္ၾကီးႏွစ္လံုးအား ဆုပ္မရင္း အခ်က္ေလးဆယ္ခန္႔
မွန္မွန္လိုးေပးလိုက္ရာ ..ကိုလတ္က လီၾကီးေဆာင္႔အထည္႔ ..သူမကလည္း
ေစာက္ပတ္အတြင္းႏူတ္ခမ္းသားမ်ားျဖင္႔ လီးၾကီးအား
စုပ္ညွစ္လိုက္ျဖင္႔တက္ညီညီစခန္းသြားရင္း ကာမအရသာကို
အားရပါးရခံစားေနၾကေလသည္။ 'အိုး..အား..ကိုလတ္..မသြယ္ျပီးေတာ႔မယ္..နာနာေလး
ေဆာင္႔လိုးေပးစမ္းပါ....မေနႏိုင္ေတာ႔ဘူး...ဟင္း..ဟင္း..'
ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ တဏွာသံျဖင္႔ ခပ္ႏြဲ႔ႏဲြ႔ညည္းသံ အဆံုးမွာ
ကိုလတ္လီးထိပ္ၾကီးမွာ ပူကနဲျဖစ္သြားျပီး သုတ္ေရ ပူပူမ်ားကို ပ်စ္ကနဲနဲ
ပ်စ္ကနဲ ပန္းထုတ္ရင္း လီးၾကီးကို ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏
ေစာက္ဖုတ္တဆံုးထိုးထည္႔ကာ ဆန္႔ငင္ဆန္႔ငင္ျဖင္႔ သူမ၏ကိုယ္ေပၚသို႔
စိုက္က်သြားေလေတာ့သည္ ။ ။
ေဆးခန္းထဲတြင္
လူရွင္းစျပဳျပီျဖစ္သည္။ အခုမွ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ႏွင္႔
ကိုတူးတို႔စကားေအးေအးေဆးေဆးေျပာျဖစ္ ၾကေတာ႔သည္။ ကိုတူးက အကၤ်
ီၾကည္ျပာေရာင္လက္တိုႏွင္႔ ပိုးေပ်ာ႔ေပ်ာ႔ထမီအျပာရင္႔ေရာင္ဝတ္ထားေသာ
ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္ကို ခပ္ေငးေငးေလးၾကည္႔ေနမိသည္။ လက္ေမာင္းသားျဖဴကစ္ကစ္
ႏွစ္ဖက္မွာ မီးေရာင္ျဖဴျဖဴေအာက္တြင္ ျဖိဳးလက္ေနသည္။
တင္ပါးကားကားစြင္႔စြင္႔ၾကီးေပၚမွ အတြင္းခံပင္တီ အရာေလးကို
ပိုးေပ်ာ႔ထမီေအာက္တြင္ ခပ္ထင္းထင္းတခ်က္တခ်က္ ျမင္ေနရသည္က အသဲယားစရာ...
ကိုတူး၏ အာေခါင္မ်ားကိုေျခာက္ေသြ႔သြားေစသည္။ 'ကိုတူး..ဒီေန႔အိမ္ျပန္ရင္
မမသြယ္န႔ဲတခါထဲ လိုက္ျပန္ကြာ' နံရံဖက္ကိုေက်ာေပးရပ္ရင္း
ေဆးပုလင္းကိုေရြးေနေသာ မမသြယ္က ရုတ္တရက္လွည္႔ေျပာလိုက္သျဖင္႔
မမသြယ္တင္သားၾကီးကို တပ္တပ္မက္မက္ေငး ေနေသာ ကိုတူး အားတံု႔အားနာျဖင္႔
သူခိုးလူမိသလို မ်က္ႏွာ အိုးတိုးအမ္းတမ္းျဖစ္သြားသည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္က
သတိျပဳမိေပမဲ႔ လူၾကီးပီပီ မသိဟန္ေဆာင္လိုက္သည္။ 'ဘာျဖစ္လို႔လဲ မမ'
'ေအးကြာ..ဘယ္က ကေလကေခ်ေတြမွန္း မသိပါဘူး..မမကိုလိုက္ေနာက္လို႔..ဟိုေျပာ
ဒီေျပာနဲ႔' 'ဘယ္ကေကာင္ေတြလဲ မမ..' 'မသိပါဘူးကြာ..မေန႔က ကားေပၚ
အထိေတာင္လိုက္လာေသးတယ္...ကားေပၚ မွာ လဲ မမေနာက္က ကပ္ရပ္ျပီး..ဟိုတိုး
ဒီတိုး နဲ႔..သိပ္ရြံဖို႔ေကာင္းတာပဲ'
'ေတာက္..ေတာ္ေတာ္လူပါးဝတဲ႔ေကာင္ေတြ..ေတြ႔မယ္' .. ကိုတူးက
မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ရင္း ၾကံဳးဝါးလိုက္သည္။ 'ေအာင္မယ္..ေဒါသကလည္းၾကီးပ၊
..ဒါပဲေနာ္..ဒီလိုေကာင္ေတြနဲ႕ ဖက္ျပိဳင္ျပီး ထိုးလားၾကိတ္လား
သြားလုပ္မေနနဲ႔အံုး' ေျပာမိျပီးမွ မွားသြားသလုိ ေနာင္တရမိသြားသည္။ ကိုတူး၏
လက္ရဲဇက္ရဲသတၳိကို ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္သိသည္ေလ... ေဒါသထြက္ေနေသာကိုတူးက ေဒၚ
ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ျပန္ေခ်ာ႔ေမာ႔ရသည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ေရွ႔မွာမို႔
ကိုတူးျငိမ္ေနလိုက္သည္။ စိတ္ထဲကေတာ႔ မေက်နပ္။
ဒီလိုႏွင္႔ေဆးခန္းပိတ္ခ်ိန္ေရာက္ခဲ႔သည္။ ကားမွတ္တိုင္ဆီ
ႏွစ္ေယာက္အတူတူေလွ်ာက္လာရသည္ကို ကိုတူး ၾကည္ႏူးေနမိသည္။ ရပ္ကြက္လမ္းမီးေတြက
က်ိဳးတိုးက်ဲတဲ...လေရာင္ရွိေပလို႔သာေတာ္ေတာ႔သည္။
လေရာင္ေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔ေအာက္တြင္ ယွဥ္တြဲလမ္းေလွ်ာက္လာရသည္က ကိုတူးရင္ကို
တလွပ္လွပ္ႏွင္႔ လိူက္ဖိုေမာေစသည္။ ခပ္လွမ္းလွမ္းတဲအိမ္ေလးဆီက
သဲ႔သဲ႔ေလးပ်႔ံလြင္႔လာေသာ အခ်စ္ေတးညည္းသံေလးကလည္း တစိမ္႔စိမ္႔ႏွင္႔
ႏွလံုးသားကိုမထိတထိကလိေနသလိုလို..မမသြက္ကိုယ္သင္းနံေ
လးကလည္းလမ္းေဘးျခံစည္းရုိးမ်ားမွ ညေမႊးပန္းေလးမ်ားႏွင္႔ အျပိဳင္ ... ။
ကပ္ျပီးလမ္းေလွ်ာက္ရင္း တခ်က္တခ်က္ မမသြယ္ဖင္သားကားကားၾကီးမ်ားက
ကိုတူးႏွင္႔ ထိမိေလတိုင္း တံုတံုအိအိအရသာက ကိုတူးရမက္ေသြးမ်ားကို
ထၾကြလာေစသည္။ သံုး ေလး ငါးခါေလာက္ အဲ႔လိုထိမိျပီးေသာ အခါ
ကိုတူးပုဆိုးၾကားမွ လီးတန္ၾကီးမွာ နဂါးအေမာက္ေထာင္လာသလို တရူးရူးႏွင္႔
တင္းမာေထာင္တက္လာေလသည္။ ပထမေတာ႔ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖင္႔
ဖံုးဖံုးဖိဖိလုပ္ေသးသည္။ ေနာက္ေတာ႔လဲ မရေတာ႔..လႊတ္ထားလိုက္ရေတာ႔သည္။ ေဒၚ
ျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ ကိုတူးအျဖစ္ကို သတိျပဳမိေပမဲ႔လဲ မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္ရင္း
စကားကုိ အဆင္မျပတ္ေျပာရင္း ဆက္ေလွ်ာက္ေနရေလသည္။
'ကိုတူး..ဟိုႏွစ္ေကာင္ကိုေတြ႔လား..သူတို႔ေပါ႔..မမေျပာတာ..ကိုတူ
းေရွာင္ႏိုင္ေအာင္လို႔ မမသြယ္ျပထားတာ..ေဝးေဝးေရွာင္ေနာ္' လက္ေမာင္းကို
ဆြဲကိုင္လူပ္ရင္းေျပာလိုက္ေသာ မမသြယ္စကားေၾကာင္႔ ကိုတူးသတိဝင္လာျပီး
မမသြယ္ျပရာကို လွမ္းၾကည္႔လိုက္သည္။ လမ္းဓါတ္တိုင္ေအာက္မွာ
ေဆးလိပ္တဖြားဖြားႏွင္႔ငနာႏွစ္ေကာင္.. ကိုတူးျမင္ဖူးပါသည္..ေဆးခန္းနားမွာ
ရစ္သီရစ္သီလုပ္ေနၾကမို႔ သတိျပဳမိေနသည္။ 'ေတြ႔ၾကေသးတာေပါ႔..' ကိုတူးစိတ္ထဲက
ၾကံဳးဝါးလိုက္သည္။ ------------------------------------------ ယေန႔ေဒါက္တာ
ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ေဆးခန္းေရာက္သည္ႏွင္႔ လူနာေတြက စုျပဳံေရာက္ေနသည္မို႔
ဘီဒိုဖြင္႔ရင္းေဆးပုလင္း ယူေနေသာ ကိုတူးေၾကာျပင္ကို လွမ္းၾကည္႔ရင္း
အခန္းထဲသို႔တန္းဝင္သြားသည္။ တေယာက္ျပီးတေယာက္ စမ္းသပ္ေဆးေပးေဆးထိုးႏွင္႔
အခ်ိန္က ကုန္မွန္မသိကုန္ သြားသည္။ေဆးခန္းပိတ္ခ်ိန္ေရာက္မွပဲ
အေညာင္းေျပအညာေျပ အေၾကာဆန္႔လိုက္ရင္း ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္အခန္းအျပင္သို႔
ထြက္လိုက္သည္။ 'ဟင္..ကိုတူးမ်က္ခံုးက ဘာျဖစ္တာလဲ' ညိုမဲေနေသာ ဒဏ္ရာႏွင္႔
အကြဲရာကို အလန္႔တၾကားၾကည္႔ရင္း ေမးလိုက္သည္။ ကိုတူးက ဘာမွမေျပာပဲ
ေဆးပုလင္းမ်ားကို ဆက္သိမ္းေနသည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္က ေရွ႔သို႔တိုး၍
ကိုတူးေခါင္းကို လွမ္းကိုင္ရင္း ေသေသခ်ာခ်ာၾကည္႔လိုက္သည္။ ေသြးအနဲငယ္စို႕
ေနသည္။ 'ကိုတူးဘာျဖစ္တာလဲလို႔ မမေမးေနတာ မေျပာဘူးလား ' 'ေခ်ာ္လဲ
တာပါ..မမရာ' 'မဟုတ္ဖူး..မဟုတ္ဖူး..ဒါေခ်ာ္လဲတဲ႔
ဒဏ္ရာမဟုတ္ဖူး..မမကိုမညာနဲ႔' ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ လွစ္ကနဲသတိရလိုက္မိသည္။
'ကိုေကာင္ေတြနဲ႔ ရန္သြားျဖစ္တယ္
မဟုတ္လား..မမအေသအခ်ာေျပာထားရဲ႔န႔ဲကြာ...မမစကားကိုနားမေထာင္ ဖူး' မွန္ပါသည္။
ဒီေန႔ ခပ္ေစာေစာလာခါ ကားဂိတ္မွာ ေစာင္႔ေနလိုက္သည္။ ဟိုႏွစ္ေကာင္ကို
ေတြတာႏွင္႔ ဘာမေျပာညာမေျပာ အတင္းလက္ဦးေအာင္ေဆာ္ထည္႔လိုက္သည္။
အလစ္ခံလိုက္ရသျဖင္႔ ငနာႏွစ္ေကာင္ ေတာ္ေတာ္ အီသြားသည္။ မိမိမွာလည္း
အလစ္ဝင္လာေသာ အုတ္က်ိဳးတပဲ႔ကို ကဗ်ာကသီေရွာင္မိလို႔ အေပၚယံေလးသာရွပ္ထိျပီး
ကံေကာင္းေထာက္မစြာ မ်က္လံုးႏွင္႔သီသီေလးလြဲခဲ႔သည္။ မမသြယ္အတြက္ျဖစ္ရသည္မို႔
ေက်နပ္အားရမိသည္။ 'လာစမ္း ကိုတူး..လာလာ..'ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္က
ကိုတူးလက္ေမာင္းကို ဖမ္းဆြဲရင္း အတြင္းခန္းသို႔ ဝင္ခဲ႔သည္။
လူနာစမ္းကုတင္ေပၚ ထိုင္ခိုင္းရင္း အနာကို ေဆးေၾကာရင္းေဆးထည္႔ေပးလိုက္သည္။
'မင္းက ေတာ္ေတာ္ခက္တယ္ကြယ္..မမေျပာထားရဲ႔နဲ႔..ကံေကာင္းလို႔..မေတာ္လို႔
မ်က္လံုးထိသြားရင္ ဒုကၡ ' ဂရုဏာေဒါေဒါေျပာေနေသာ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ကို
ေအာက္မွ မ်က္ႏွာေလးကို ေမာ႔ေပးရင္း ကိုတူးအသာျငိမ္ေနမိသည္။ 'ဒီဘက္လွည္႔အံုး
' .. ကိုတူးေခါင္းကို နဲနဲလွည္႔လိုက္သည္။ လွည္႔လိုက္ခါမွ မ်က္ႏွာတဲ႔တ႔ဲ
ေရွ႔မွာေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ျပည္႔ျဖိဳးေသာ ဝင္းဝင္းေမာက္ေမာက္ႏို႔အံု
ႏွစ္လံုးက မ်က္ႏွာႏွင္႔ မထိတထိ ကလူ၏သို႔ ျမွဴ၏သို႔..... ကိုတူးမ်က္လံုးကို
ကဗ်ာကရာ စံုပိတ္လိုက္ရသည္။တျဖင္းျဖင္း ႏွစ္ထၾကြလာေသာ ေပါင္ၾကားမွ
လိင္တံေၾကာင္႔ စိတ္ကိုတျခားအာရုံလႊဲလိုက္ရသည္...တကယ္ဆိုေတာ႔ေဒါက္တာမမ
ကမိမိအလုပ္သခင္ေက်းဇူးရွင္ မဟုတ္ေပပါပဲလား...
--------------------------------------------------------- ကိုလတ္ႏွင္႔
မေတြ႔ရသည္မွာ တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ရိွျပီ။ ကိုလတ္ခရီးထြက္သြားသည္ ဟုသာသိရသည္။
ဘယ္ဆီမွန္းေတာ႔မသိ။ တကယ္ေတာ႔ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္
ကိုလတ္ကိုတပ္မက္ခ်င္းသာျဖစ္သည္။ ခ်စ္လို႔ တမ္းတလႊမ္းေဆြးရသည္ထက္
ေသြးသားေသာင္းတမူ႔ေၾကာင္႔ သတိရမိသည္ကပိုသည္။ကိုလတ္မရွိ၍ ျပတ္လတ္ေနသျဖင္႔
ရင္ထဲအီသလို ဟာသလိုလို ႏွင္႔ တခုခုကို အလိုမျပည္႔သလို ျဖစ္ေနသည္။
ဟိုေတြးဒီေတြးျဖင္႔ ကိုလတ္လက္ေဆာင္ေပးထားေသာ
လက္မွလက္ပတ္နာရီအေကာင္းစားေလးကို ငံု႔ၾကည္႔လိုက္သည္။ ကိုးနာရီထိုးရန္
ဆယ္မိနစ္၊ ေဆးခန္းပိတ္ရန္ အခ်ိန္နီးျပီ။ကိုတူးက အေရွ႔တံခါးခ်ပ္ကို
ဆြဲပိတ္လိုက္သည္။ ထိုအခိုက္ ေဝါကနဲ ဆိုင္းမဆင္႔ဗံုမဆင္႔ ရြာခ်လိုက္ေသာ
မိုးသံေၾကာင္႔ ကိုတူးကိုလွမ္းေျပာလုိက္သည္။ 'ကိုတူး ..ေဆးခန္းတံခါးေတြ
ေသေသခ်ာခ်ာပိတ္ေနာ္' 'ဟုတ္ကဲ႔ မမ' ကိုတူးက ရုိေသစြာျဖင္႔
အေျဖေပးလိုက္သည္။ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္လည္း ထိုင္ရာမွထလွ်က္
ေဘးျပတင္းေပါက္မ်ားကို လိုက္ပိတ္လိုက္သည္။ ဘယ္အခ်ိန္က အညိူးၾကီးေနမွန္း
မသိေသာ မိုးက တဝုန္းဝုန္းတဒိုင္းဒိုင္း သဲၾကီးမဲၾကီးရြာခ်လာသည္။ ေလ
ပါပါလာသည္မို႔ သစ္ကိုင္းလူပ္သံ တံခါးရြက္လူပ္သံ တို႔က ဆူည႔ံေနသည္။
ကိုတူးလည္း မိုးပက္ေနေသာ အေပါက္ဝမွ တံခါးအားအသာဆြဲပိတ္လိုက္ျပီး
အခန္းတြင္းသို႔ ဝင္လာသည္။ 'ဖ်တ္..အင္႔..' မီးျပတ္သြားသံႏွင္႔အတူ အခန္းထဲမွ
ထြက္လာေသာ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ႏွင္႔ ကိုတူးတို႔ ဝင္တိုးမိသြားေလသည္။ ' အင္႔'
ကနဲျဖစ္သြားေသာ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္အား ကိုတူးက ဖမ္း၍ထိန္းခ်ဳပ္လိုက္မိသည္။
ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔က လက္တဖက္ျဖင္႔ ကိုတူးလက္ေမာင္းကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း
ခဏမွ်ျငိမ္သြားသည္။ 'ဟင္းဟင္း...မမရင္တုန္ျပီးေခါင္းမူး သလိုလိုပဲ
ကိုတူးရယ္..အဲလို မိုးအရမ္းရြာရင္မမသိပ္ေၾကာက္တတ္တာ.. ငယ္ငယ္ထဲက..ဟင္း....'
'ဟင္..က်ေနာ္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ဟင္..မမ' ကိုတူး ပုခုန္းေပၚ
ေခါင္းကုိအသာေလးမွီရင္း ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္အသာေလးျငိမ္ေနမိသည္။ မီးမလာရသည္႔
အထဲ အျပင္မွာ မိုးကလဲအရမ္း သဲေနသည္။ ကိုတူးရင္ထဲ
ရွိန္းတိန္းရွိန္းတိန္းႏွင္႔ တဒိန္းဒိန္းခုန္လာသည္။ အသက္
၂ဝေက်ာ္သာရွိေသးျပီး 'မ 'အေတြအၾကံဳမရွိေသးသည္႔
လူပ်ိဳရုိင္းေလးမို႔ရင္ခုန္သံျမန္လာသလို ေပါင္ၾကားမွ လိင္တန္ၾကီးကလည္း
တေျဖးေျဖး တင္းတက္လာသည္။ ေနာက္ေတာ႔ ကေယာက္ကတန္းျဖင္႔ ေဒၚ
ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ေက်ာျပင္ျပည္႔ျပည္႔ကို အသာအယာဖက္ထားလိုက္မိေလသည္။ ေဒၚ
ျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာလဲ အမွတ္တမဲ႔ကိုတူးရင္ခြင္ထဲမွီေနမိရင္း ေႏြးေထြးေသာ
အေတြ႔တမ်ိဳးကို ခံစားမိလာေလသည္။ ႏုငယ္ေသာ ကိုတူး၏ တဒိုင္းဒိုင္းရင္ခုန္သံက
ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ စိတ္ကိုလူပ္ရွားလာေစသည္။ ထုိအခိုက္ ကိုတူး၏မ်က္ႏွာက
ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ပါးျပင္မို႔မို႔ကို တေျဖးေျဖးထိကပ္လာျပီး
နမ္းလိုက္မိသည္။ 'အိ'ု... ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္က ကိုတူူး၏ရင္ခြင္ထဲမွ
ရုန္းလိုက္ေသာ္လည္း တင္းၾကပ္ေသာ ကိုတူး၏လက္ထဲမွ မထြက္ႏိုင္ေတာ႔။ 'မမ'
ကိုတူး၏ ေခၚ သံတုိုးတိုးေလး ထြက္လာသည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ ဆီမွ ဘာမွ
ျပန္ထူးသံ မၾကားရ..မ်က္ႏွာေလးသာ တေျဖးေျဖးေမာ႔လာသည္။ ကိုတူးက ျပတင္းေပါက္မွ
တိုးဝင္လာေသာ အလင္းေရာင္ မွိန္မွိန္ေအာက္မွ ခပ္ဝါးဝါး မ်က္ႏွာေလးကို
အနီးကပ္ၾကည္႔ရင္း မ်က္ႏွာတခုလံုးအား အငမ္းမရ နမ္းေနေလသည္။
'ဟာ..ကိုတူးဘာလုပ္တာလဲ..လႊတ္ပါ...မမ မၾကိုဳက္ဖူး..စိတ္ဆိုးမွာေနာ္'
ပါးစပ္ကလည္းေျပာ..ကိုတူးလက္မွ လည္းသာသာေလး ရုန္းထြက္ေနေလသည္။ ကိုတူးက
ဘာမွမေျပာေတာ႔.. ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ နီေစြးေစြးႏူတ္ခမ္းထူထူ ႏွစ္လႊာကို
မိမိႏူတ္ခမ္းျဖင္႔ ဖိကပ္ျပီး အငမ္းမရ စုပ္ယူလိုက္ေလသည္။ 'ဟင္း ဟင္း..'ေဒၚ
ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ရုန္းအား တေျဖးေျဖးေလွ်ာ႔လာေလသည္။
ကိုတူးကိုခပ္တင္းတင္းျပန္ဖက္ရင္း ကိုတူးႏူတ္ခမ္းကို ျပန္နမ္းစုပ္ေနမိသည္။
တိုမွ်မက မိမိလွ်ာကို ကိုတူးႏူတ္ခမ္းထဲ အတင္းထိုးသြင္းျပီး လွ်ာခ်င္း
ကလိေပးေနမိေလသည္။ နကိုကမွ ကာမရမက္ထန္ေသာ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ ကိုတူး၏
လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ လူပ်ိဳအေတြ႔ေၾကာင္႔ ေသြးသားမ်ားဆူပြက္ျပီး '
ဟင္းဟင္း...ဟင္းဟင္း 'ႏွင္႔ ေျပာင္းဆန္ေအာင္ ထၾကြလာေလသည္။
ကိုတူးလက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း တေျဖးေျဖးနယ္က်ဳးလာသည္။ ပထမ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏
တင္းမွည္႔ေသာ ေရႊရင္အစံုကို အသာေလး ပြတ္ရင္း ရြရြေလး
ဆုပ္ကိုင္ျဖွစ္ညွစ္လာသည္။ ေဒၚျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ ကိုတူးလက္မ်ားကို
မရုန္းဖယ္ေတာ႔...ကိုတူးကိုသာ တင္းၾကပ္စြာျပန္ဖက္ရင္း ရင္တဆတ္ဆတ္ခုန္လွ်က္
ဘယ္လိုျဖစ္မွန္းမသိေသာ ခံစားမူကို ခံစားရင္း ကိုတူးႏွင္႔
အျပိဳင္ခရီးဆက္ေနမိေလေတာ႔သည္။ ကိုတူးလက္တဖက္က ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏
ဆဖါရီကုတ္အတြင္းမွတဆင္႔ အက်ၤ ီၾကယ္သီးမ်ားကို တလံုးခ်င္း ျဖဳတ္ခါ
ဘရာစီယာအတြင္းမွ ျပည္႔လွ်ံထြက္ေနေသာ ရင္သားေထြးေထြးကို အားရပါးရ
ဆုပ္နယ္ေနေလသည္။ 'အင္႔..အင္းအင္း..အိုကြယ္..အား' ေၾကာျပင္ကိုဖက္ထားေသာ
အျခားလက္က ဘရာစီယာခ်ိတ္ကို ေထာက္ကနဲျဖဳတ္ခ်လုိက္သျဖင္႔ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏
ႏို႔ျဖဴျဖဴၾကီး ႏွစ္လံုးမွာ အကာအကြယ္အေႏွာင္အဖြဲ႔မဲ႔စြာ
တင္းတင္းကားကားၾကြၾကြၾကီးေပၚ ထြက္လာေလသည္။ ကိုတူးမွာ ေပၚ
ထြက္လာေသာႏို႔ၾကီးႏွစ္လံုးကို အားရပါးရ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင္႔ ဆုပ္နယ္ရင္း
ေခါင္းကိုငံု႔ကာ ႏို႔အံုၾကီးတလံုးကို ပါးစပ္ျဖင္႔ ငံုစုပ္လိုက္ေလသည္။
အို..ကိုတူးရယ္..ဘယ္လိုလုပ္ေနတာလဲ..အား...ရွက္တယ္ကြာ..ၾကည္႔ပါလား...ကဲလိုက္တာ..ဟင္း.ဟင္...'
ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ ရုန္းသလိုမရုန္းသလို လူးလြန္႔ရင္း မသိမသာ
ကုတင္ေစာင္းဆီ ေရာက္မွန္းမသိေရာက္သြားေလသည္။ ကိုတူးမွာ
ဘယ္ဖက္ႏို႔အံုၾကီးကို ပါးစပ္ျပည္႔ငံုရင္း လွ်ာဖ်ားက ႏို႔သီးနီတာေလးကို
ယက္စုပ္ စုပ္လိုက္သျဖင္႔ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ တင္းကနဲ
ဖင္ၾကီးေကာ႔တက္သြားေလသည္။ ကိုတူးမွာလည္း တခါမွမၾကံဳဖူးေသးေသာ အေတြ႔ေၾကာင္႔
စမ္းတဝါးဝါး လုပ္မိလုပ္ရာ လုပ္ေနမိေလသည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္က
ခပ္ေစာင္းေစာင္း ကုတင္ေပၚ သို႔လွဲက်သြားသည္ႏွင္႔ ကိုတူးကလည္း အလိုက္သင္႔
ထပ္က်သြားေလသည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ေအာက္ႏူတ္ခမ္းတြဲအား စုပ္ယူရင္း
ကိုတူးလက္တဖက္က သူမ၏ျပည္႔တင္းေသာ ဗိုက္သားေဖြးေဖြေပၚ သို႔ေရာက္လာေလသည္။
ေနာက္ေတာ႔ ေလ်ာ႔ရဲရဲျဖစ္ေနေသာ ထမီစထဲသို႔ လက္ကိုထိုးထည္႔လိုက္ရာ ေဒၚ
ျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ ျဖတ္ကနဲ ေကာ႔တက္သြားေလသည္။ ကိုတူး၏ လက္က မရဲတရဲႏွင္႔
တျဖည္းျဖည္းပြတ္ရင္းပြတ္ရင္း ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ေဖါင္းမို႔ေနေသာ
ဆီးခံုေပၚမွ အေမႊးမ်ားကို ထိမိေလေတာ႔သည္။ ကိုတူးအသက္ရူသံ ပို၍ျမန္လာသည္။
လက္က ပြတ္ရင္းသပ္ရင္း ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ကိုယ္လံုးေပၚ ခြ၍
ေျခတေခ်ာင္းတင္ထားေလရာ လံုခ်ည္ထဲမွ လီးက အတင္းပင္ေထာင္ထလွ်က္ ေဒၚ
ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ေပါင္လံုးၾကီးႏွင္႔ ထိေနေလသည္။ ေစာက္ေမႊးမ်ားအား
လက္ျဖင္႔ပြတ္သပ္ရင္း ေဖါင္းၾကြေနေသာ ေစာက္ဖုတ္အံုၾကီးအား ကိုတူးလက္ဝါးျဖင္႔
ရုတ္တရက္အုပ္ကိုင္လိုက္ေလရာ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ ႏူတ္ခမ္းႏွစ္လႊာမွ
'ဟင္း..ဟင္း' ႏွင္႔ ခိုျငီးသလို အသံတိုးတိုးေလး ထြက္လာသလို
ဖါးဂံုညင္းလိုတင္းကားၾကြေနေသာ ေစာက္ပတ္အံု ႏူတ္ခမ္းသားမ်ားမွာလည္း
စိုစိစိုစိျဖစ္လာေလသည္။ 'အို..ကိုတူးရယ္...မလုပ္ပါနဲ႔ကြယ္..လႊတ္ပါေနာ္...'
တတြတ္တြတ္ေျပာေနေသာ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ကို ကိုတူးဘာမွ ျပန္ေျပာေတာ႔။
အျပင္ဘက္မွာ မိုးသံက ပို၍ပို၍ က်ယ္လာသည္။ မိုးျခိမ္းသံမ်ား၊
မိုးထစ္ခ်ဳန္းသံမ်ား၊ တလက္လက္ ျဖတ္ကနဲ ျဖတ္ကနဲ လင္းလက္လာေသာ လွ်ပ္စီးမ်ားက
အခန္းထဲမွ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ပို၍ရင္ခံုေစသည္။ ယခုေတာ႔ ကာမရမက္ေဇာရွိန္
တရိတ္ရိတ္တက္ေနေသာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဘာကိုမွ် သတိမထားႏိုင္အားၾကေတာ႔ေပ။ ေဒၚ
ျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ ပိုးတီေကာင္တြန္႔သလို တြန္႔လီမ္ရင္း မိမိေပါင္သားကို
မထိတထိလာထိေနေသာ ကိုတူး၏ ေတာင္ေနေသာ လီးတန္ကို မသိမသာ
ကိုင္သလိုမကိုင္သလိုႏွင္႔ မရဲတရဲ ဖြဖြေလးအုပ္ကိုင္လိုက္ေလသည္။ ကိုတူးမွာ
အတြင္းခံေဘာင္းဘီဝတ္မထားသျဖင္႔ လီးၾကီးမွာ အေနွာင္အဖြဲ႔မရွိ ရမ္းခ်င္တိုင္း
ရမ္းေနေလသည္။ ' အား ...ဟင္း..' ဟူေသာ ျငီးသံ သဲ႔သဲ႔ေလးမ်ားက ႏွစ္ဦးစလံုး
ပါးစပ္ဖ်ားမွ တိုးတိုးေလး ထြက္လာေလသည္။ ကိုတူးလက္တဖက္ကလည္း ေဒၚ
ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ေလ်ာ႔ရဲရဲထမီေပၚ မွ ကားစြင္႔အိေနေသာ ဖင္သားၾကီးကို
အားရပါးရဆုပ္နယ္ရင္း လက္ကုိ ထမီၾကားထဲ ထည္႔ကာ အတြင္းခံပင္တီပါးပါးေလးေပၚမွ
တခါ ဂ်ံဳနယ္သလို စိတ္တိုင္းက် ဆုပ္နယ္ေနျပန္သည္။ အႏွစ္ႏွစ္အလလက
ၾကိတ္ျပီးတဖက္သပ္ ကိုင္ခ်င္ဆုပ္နယ္ခ်င္ေနေသာ မိမိအလုပ္ရွင္
မမလွလွ၏ဖင္ၾကီးအား ယခုမွ အခါခြင္႔ရသျဖင္႔ အေတာမသပ္ႏိုင္ အငန္းမရ
စိတ္တိုင္းက် ပယ္ပယ္နယ္နယ္ၾကီး ဆုပ္ကိုင္ျဖစ္ညွစ္ပြတ္သပ္လိုက္ ၊တခ်က္တခ်က္
ဖင္သားႏွစ္ခုအလယ္ၾကားကို လက္ခလည္ျဖင္႔ ခပ္တင္းတင္းထိုးလိုက္ႏွင္႔
စိတ္ထင္တိုင္း ကလိေနမိေလသည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာလဲ ကိုတူးလီးကို
ပုဆိုးေပၚ မွ ကိုင္ရသည္ကုိ အားမရသည္႔အလား ပုဆိုးကိုဇပ္ကနဲ ျဖီခ်လိုက္ျပီး
ေပၚ ထြက္လာေသာ လီးတန္ထြားထြားၾကီးကို လက္ႏုႏုေလးျဖင္႔ အုပ္ကိုင္လိုက္ရင္း
မသိမသာျဖစ္ညွစ္ ဆုပ္ကိုင္လိုက္၊ တခ်က္တခ်က္ အထက္ေအာက္ ဂြင္းတိုက္ေပးလိုက္
ေဂြးဥကိုရြရြေလးပြတ္လိုက္ႏွင္႔ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ထင္တိုင္းၾကဲေနမိေလသည္။
ႏွစ္ေယာက္သား ကာမရမက္ရွိန္မ်ားကလည္း တန္းကနဲထိုးတက္လာေသာ
ေႏြလည္အပူခ်ိန္မ်ားလို ရိပ္ကနဲရိပ္ကနဲ ျပသားတိုင္ဆံုးနားထိတက္လာေလသည္။
အျပင္မွာ မိုးေလ ေအးေနေပမဲ႔လည္း ႏွစ္ဦးသား ေဇာေခ်ႊးေလးမ်ားပင္ ပ်ံေနေသး။
တဝက္ကြၽတ္က်ေနေသာ လံုခ်ည္ကို အဆံုးအထိေျဖခ်လိုက္ရင္း ေပါင္ၾကားမွ လီးကလည္း
မၾကံဳစဖူး ေတာင္ထေနသည္မို႔ ကိုတူးဘာလုပ္ရမွန္း မသိပဲ ထထိုင္လိုက္ေလသည္။
ေနာက္ေတာ႔ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ၾကယ္သိးမ်ားျပဳတ္ထြက္ေနေသာ ဆဖါရီကုတ္ၾကားမွ
ျပဴးထြက္ေနေသာ ႏို႔လံုးလံုးၾကီးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင္႔ ဆုပ္ကိုင္ရင္း
ဖိညွစ္ေနမိေလသည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာလည္း မေနတတ္မထိုင္တတ္ျဖစ္လာကာ
ေပါင္လံုးတုတ္တုတ္ျဖဴျဖဴၾကီးႏွစ္လံုးကို ကိုတူး၏ေဘးသို႔
မသိမသာျဖဲကားေပးရင္း ဒူးတဖက္ကို ေထာင္ထားမိေလသည္။ ထိုအခိုက္
အငမ္းမရျဖစ္ေနေသာ ကိုတူး၏ေတာင္မတ္ေနေသာ လီးၾကီးက ေရွ႔သို႔တိုးဝင္လာရာ.... '
အို ကိုတူးရယ္...ေတာ္ေတာ္ခက္တယ္ကြယ္...ဒုကၡပါပဲ...' မျငီးသလို ျငီးသလို
အသံတိုးတိုးေလးက ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ ႏူတ္ဖ်ားမွ ထြက္လာေလသည္။ ကိုတူးလည္း
ႏို႔ၾကီးႏွစ္လံုး အား လက္ျဖင္႔ခပ္တင္းတင္း ေခ်မြဆုပ္နယ္ရင္း လီးတန္ၾကီးကို
ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ေပါင္ခြၾကားသို႔ ခပ္ညင္ညင္ေလး ေဆာင္႔ေနမိေလသည္။ ၾကားမွ
ထမီႏွင္႔ ပင္တီေလးက ခံေနေသးသျဖင္႔ ထိေစခ်င္ေသာ ေနရာကို
လီးႏွင္႔မထိႏိုင္ေသးေပ။ ယားက်ိက်ိႏွင္႔ ရြထလာေသာ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ
ကိုတူးအခ်ြတ္ကို မေဆာင္႔ေတာ႔ပဲ ေျပလုေျပခင္ ထမီးေပ်ာ႔ေပ်ာ႔ေလးကို
ခြာခ်လိုက္ျပီး ပင္တီအနီပါးပါးေလးကိုလည္း ေပါင္လံုး တစ္တစ္ၾကီးမ်ားတေလွ်ာက္
လိမ္႔ကာလိမ္႔ကာ ခ်ြတ္ခ်လိုက္ေလသည္။ ယခုေတာ႔ ကိုတူးေရာ ၊ သူ႔အလုပ္ရွင္
ဆရာဝန္မ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ေရာ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ကိုယ္လံုးတီး
မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း ျဖစ္သြားၾကေပျပီ။ ရမက္လိူင္းထန္ေနေသာ
လူသားႏွစ္ဦးမွာ ဘာကိုမွလဲ မျမင္ႏိုင္အားေတာ႔ပါေပ။ တဦးကိုတဦး
တင္းၾကပ္စြာဖက္ရင္း အငမ္းမရ နမ္းစုပ္ေနၾကေလသည္။ ကိုတူးက လက္ထဲမွ
ႏို႔ၾကီးႏွစ္လံုးအား လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင္႔ ၾကိတ္မႏိုင္ ခဲမရ ေခ်မြဆုပ္နယ္ေနသလို
ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ မွာလည္း တအင္းအင္း ညည္းလွ်က္ လက္ထဲမွ လီးတန္ၾကီးကို
သူမ၏ ကားထားေသာ ေပါင္ခြၾကားေစာက္ဖုတ္အဝႏုင္႔ ေတ႔ပြတ္ေလး ပြတ္လိုက္ နွင္႔
လူပ္ရွားရင္း ေနာက္ဆံုးေတာ႔ ပီပီျပင္ျပင္ပင္ လီးၾကီးကို ေစာက္ေခါင္း
ဝသို႔ဖိျပီး ေကာ႔ေတ႔ ေတ႔ေပးလိုက္ေလသည္။ ေစာက္ဖုတ္၏ ပူေႏြးေသာ အေတြ႔ကို
တခါမွမခံစားဖူးေသာ ကိုတူးမွာ ရုတ္တရက္ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိပဲ လီးကုိေကာ႔ထိုး
သြင္းလိုက္ရာ ဒစ္ၾကီးမွာ ဒါးအိမ္ထဲဝင္သြားေသာ ဒါးကဲ႔သို႔ ေလွ်ာကနဲ စြပ္ကနဲ
ဝင္သြားေလသည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ တခ်က္တြန္႔သြားရင္း ကိုတူူးကို
တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖက္ထားမိလိုက္ေလသည္။ ' ၿဗြတ္ၿဗြတ္... အား.. အား..'
ကိုတူးက လူပ်ိဳပီပီ အတင္းပင္ ေဆာင္႔ေပးလိုက္သည္။ လီးမွာ
သိပ္မၾကီးလွေသာ္လည္း ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ အေပးအယူေကာင္းမူေၾကာင္႔
ထိေရာက္မူရွိလွသည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္တေယာက္ အေၾကာအျခင္ေတြ အဖ်င္းဖ်င္း
စိမ္႔တက္လာသည္။ 'အား..အား...အင္း.. အိုး..အား' 'အို ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္ျပီလဲ
မသိဘူးကြယ္..' 'ခဏေလးပါ မမရယ္..က်ေနာ္ မမကို တကယ္ခ်စ္တာ..ဟင္း..' ကိုတူးက
ကေယာင္ကတမ္း ေလွ်ာက္ေျပာရင္း ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ပုခံုးတင္းတင္းေလးအား
ဆုပ္ကိုင္ရင္း အငမ္းမရ ေဆာင္႔လိုးေပးေနသည္။ အခ်က္၂ဝ၊၃ဝ ခန္႔
ေဆာင္႔ေပးလိုက္ေသာအခါ တေျဖးေျဖးႏွင္႔ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ ဖင္ၾကီးေကာ႔ေကာ႔
တက္လာျပီး ေပါင္လံုး ျဖဴျဖဴၾကီးႏွစ္လံုးကို အတင္းျဖဲအတင္းထိုးႏွင္႔ ဇတ္ဇတ္
ဇတ္ဇတ္ျဖစ္လာသလို ကိုတူးကလည္း လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင္႔ ေဒၚ
ျမင္႔ျမင္႔သြယ္ခါးသြယ္သြယ္ ေလးကို စံုကိုင္ကာ တအားကုန္ က်ံဳးေဆာင္႔
လိုးထည္႔ေနေလသည္။ 'အား..အင္း..ဟင္း.. အား..' ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္
ႏူတ္ခမ္းဖ်ားမွ အသံခပ္က်ယ္က်ယ္ေလး မိုးသံေလသံၾကားကို
ထိုးေဖါက္တိုးထြက္လာေလသည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္တေယာက္
အားမရႏုိင္ေတာ႔..ကိုတူးပုခံုးကို ဆြဲကိုင္ရင္း ေအာက္မွ ဖင္ၾကီးႏွစ္လံုးကို
ေကာ႔ေကာ႔ေပးခါ တန္ျပန္ေဆာင္႔ေဆာင္႔ တင္ေနေလသည္။ ' အိုး..အား...အား..'
ကိုတူးက သူ၏လီးကို အျပင္သို႔ အသာဆြဲထုတ္လိုက္ျပီး တဖန္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး
ျပန္ေဆာင္႔သြင္းလိုက္ရာ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ အရည္စိုေနေသာ
ေစာက္ပတ္အတြင္းသားမ်ားက ခ်စ္လီးတန္ၾကီးကို စုပ္ရစ္ဆြဲယူလိုက္သျဖင္႔
ကိုတူးတကိုယ္လံုး က်င္တက္သြားေလသည္။ အင္း ကနဲ ေအာ္ ရင္း ကိုတူး ေဒၚ
ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ဖင္တင္းတင္းၾကီးအား အတင္းပင္ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင္႔
ဖက္ထားမိေလသည္။ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ရင္ထဲမွ ဖိုလိူက္သံမ်ားက အျပင္မွ
မိုးျခိမ္းသံ ထက္ပင္ က်ယ္ေလာင္သည္ဟု ထင္ရေလသည္။ ထိုအခိုက္
ကိုတူး၏လီးၾကီးမွာ ပူကနဲ ျဖစ္သြားျပးီ လီးထိပ္မွ လရည္မ်ား ပန္းကနဲ
ထြက္သြားေလရာ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္မွာ 'ဟင္း' ကနဲ ညည္းညဴလွ်က္
ကိုတူး၏ေက်ာျပင္က်ယ္ၾကီးကို တင္းၾကပ္ေနေအာင္ ဖက္ထားရင္း
ေစာက္ဖုတ္အံုၾကီးမွာ တင္းကနဲျဖစ္သြားျပီး ေျခဖ်ားမ်ား ေကာက္ေကြးကာ
အေၾကာဆန္႔ငင္ ဆန္႔ငင္ျဖင္႔ တခ်ီျပီးသြားေလေတာ႔သည္။ အျပင္မွ မိုးကလည္း
တဝုန္းဝုန္း တဒိုင္းဒိုင္းျဖင္႔ ရြာ ေကာင္းတိုင္း ရြာေနေလသည္။ ထိုနည္းတူ
တဒုန္းဒုန္း ခုန္တက္ေနေသာ ေဒၚ ျမင္႔ျမင္႔သြယ္၏ ရမက္လိူင္းမ်ားက
ကိုတူးရင္ကိုပါကူးစက္ ေစပါေတာ႔သည္။ ဒီညအဖို႔ ဘယ္လိုမွ မစဲႏိုင္ေတာ႔ေသာ
ရမက္မိုးမ်ားပါေပ။ ဒီညတင္မဟုတ္..ဘယ္ေတာ႔မွ စဲ ႏိုင္ေတာ႔မည္ မဟုတ္ေသာ
ခ်စ္ေသာ ေဒါက္တာမမ ႏွင္႔ ကိုတူးတို႔၏ အခ်စ္ရမက္မိုး ပင္ျဖစ္ေပေတာ႔သည္။
မူလစာေရးသူ -->>လူဆိုးႀကီး(စိတ္အေမာေျပ)
မူလစာေရးသူ -->>လူဆိုးႀကီး(စိတ္အေမာေျပ)
Subscribe to:
Posts (Atom)